Kategoria: Artykuły z czasopisma
Dawno, dawno temu człowiek uważał siebie za gatunek zupełnie odrębny od zwierząt, niezwiązany ze światem przyrody. Antro- pocentrycznie stawialiśmy siebie na pierwszym planie, koncentrując wszelkie doczesne sprawy na dobrobycie homo sapiens, tymczasem zwierzęta pełniły funkcje użytkowe (krowy, świnie, konie, psy) albo zagrażające ludzkiemu życiu (niedźwiedzie, wilki, węże). Współczesny człowiek się zmienia. Transformuje swoje myślenie w kierunku posthumanistycznym – zauważa silne podobieństwo z innymi zwierzętami, a nawet czuje odpowiedzialność za losy przyrody. Wiemy już, że wiele stworzeń ma uczucia, cierpią na choroby podobne do naszych, wiążą się ze swoimi partnerami i budują relacje społeczne w grupach, ich zabijanie prowadzi do wymierania gatunków i ma to wpływ na cały ekosystem. Staliśmy się wrażliwi na ich dobro. Co więcej, zaczęliśmy traktować domowe zwierzęta jak członków rodziny. Powstał nowy rodzaj relacji społecznych1.
Z umiejętności społecznych korzystamy niemal na każdym kroku: kiedy robimy zakupy, załatwiamy sprawy urzędowe, wyjeżdżamy na wakacje, chodzimy do szkoły lub do pracy, podejmujemy leczenie itp. Co prawda współczesna rzeczywistość i konsekwencje pandemii COVID-19 zaowocowały szeregiem rozwiązań i wszystkie z wyżej wymienionych aktywności przeniosły się do świata wirtualnego – możemy zwiedzać najpiękniejsze miasta i muzea z kanapy, zakupy dostarczane są pod drzwi, wszelkie dokumenty przesyłamy pocztą elektroniczną, nauczanie online nie jest już ekstrawaganckim uzupełnieniem wykształcenia, ale stało się podstawą nauczania, również w przedszkolach. Niektórzy naukowcy spekulują na temat nowoczesnego funkcjonowania społecznego, ale jest to zagadnienie osadzone w kolejnych dekadach, zbyt odległych dla naszych przedszkolaków.
Pierwsze dni września kończą okres wakacji. Dzieci pełne wrażeń wracają do przedszkola, inne z kolei pierwszy raz przekraczają jego próg. Większość dzieci z chęcią opowiada o przeżyciach wakacyjnych, bo przecież to czas, gdy ich codzienność przepełniona jest zabawą, odpoczynkiem na świeżym powietrzu, kiedy nawiązują szereg kontaktów rówieśniczych. To czas nie do przecenienia dla ich rozwoju społecznego i emocjonalnego. Przepełnione tymi emocjami wchodzą do przedszkola, a dla nas to okazja, by w różnych formach prac plastycznych, aktywności muzycznych zebrać wspomnienia, wyrazić je w śpiewie, tańcu, improwizacji. Muszelka jako pamiątka z wakacji stanie się w muzycznej zabawie rekwizytem, przedmiotem, który poprowadzi nas przez zajęcia.
W nowym roku szkolnym zapraszam do eksploracji świata przyrody poprzez prowadzenie zajęć metodą projektów. Myślę, że nasze przedszkolaki z radością i ciekawością wejdą w działania związane z tematem, a poszukiwanie odpowiedzi na postawione pytania zachęci je do aktywności w różnych obszarach działań. W ogrodzie i na spacerach spędzamy dużo czasu. Jest to doskonała pora na dokonywanie obserwacji. A więc do dzieła – nasz tegoroczny cykl rozpoczynam tematem „Odlatujące ptaki”.
Złota polska jesień to jeden z najpiękniejszych okresów w cyklu przemiany przyrody. Nie tylko zachwyca feerią mieniących się barw – od wesołych żółci, przez ogniste czerwienie, aż do stonowanych brązów, ale też skłania do pieszych wędrówek, refleksyjnych spacerów i zadumy. To również idealny czas na rozbudzanie dziecięcej kreatywności, wrażliwości estetycznej w bezpośrednim kontakcie z naturą, rozwijanie zmysłów i ciekawości poznawczej. Doskonałym momentem na rozpoczęcie jesiennej przygody może być przypadający na 23 września Dzień Spadającego Liścia.
Origami to sztuka składania papieru według określonych, przyjętych reguł. Malarstwo także jest sztuką, a w zależności od przyjętych reguł określających sposób malowania malarstwo dzielimy na różne techniki malarskie. Sztuka origami też dzieli się na wiele technik składania papieru, które mogą stać się bardzo cennym narzędziem wspierania edukacji. Origami nie jest metodą, jest sztuką. Specyficzne wykorzystanie sztuki origami, spełniające warunki potrzebne do tego, aby konkretne intencjonalne działanie stało się metodą, tworzy metodę wykorzystania technik sztuki origami w edukacji.
