Dla każdego pedagoga, którego misją jest wspieranie całościowego rozwoju podopiecznych, najistotniejsze jest dobro każdego dziecka. Dobrem dziecka jest stan umożliwiający pełny, całościowy, harmonijny rozwój we wszystkich obszarach: fizycznym, emocjonalnym, społecznym i poznawczym. Dobro dziecka jest wartością,
o którą dbają rodzice, dobro dziecka jest także celem edukacji, gdy dziecko trafia do przedszkola, szkoły lub każdej innej placówki oświatowej.
Autor: Dorota Dziamska
Autorka systemu – Edukacja przez ruch (EPR).
Origami to sztuka składania papieru według określonych, przyjętych reguł. Malarstwo także jest sztuką, a w zależności od przyjętych reguł określających sposób malowania malarstwo dzielimy na różne techniki malarskie. Sztuka origami też dzieli się na wiele technik składania papieru, które mogą stać się bardzo cennym narzędziem wspierania edukacji. Origami nie jest metodą, jest sztuką. Specyficzne wykorzystanie sztuki origami, spełniające warunki potrzebne do tego, aby konkretne intencjonalne działanie stało się metodą, tworzy metodę wykorzystania technik sztuki origami w edukacji.
Kompetencja miarowych uderzeń to umiejętność wychwytywania rytmów z otoczenia, którą posiada już noworodek, bazując na doświadczeniach okresu prenatalnego. Dzięki rytmicznej melodii bicia serca matki maleńki człowiek przyzwyczaja się, iż rytm jest wskazówką, kojarzy się z bezpieczeństwem. To dzięki
tej umiejętności dziecko rozpoczyna z sukcesem swą edukację natychmiast po urodzeniu. Miarowe rytmy wyróżniane, wychwytywane z otoczenia stopniowo budują zaciekawienie, zainteresowanie, chęć, a nawet odwagę czynienia rzeczy nowych. Trudno nie zauważyć, że właśnie rozwój mowy, języka, czytania oraz szeroko rozumianej komunikacji bez rytmów i ich rozpoznawania byłby niemożliwy.
System EPR powstał dla dzieci i dzieciom jest dedykowany, został określony jako jednoczesny proces kształcenia i diagnozowania rozwoju. Jego podstawy naukowe zostały zbudowane na dorobku naukowo-badawczym myślicieli z zupełnie innych epok, który w sensie znaczeniowym jest spójny.
Oto wyodrębnione przez prof. Ryszarda Więckowskiego naturalne strategie uczenia się dzieci, które w uproszczeniu można nazwać naśladownictwem, szukaniem wyjaśnień, zachowaniem innowacyjnym, są potrzebne do realizacji w praktyce założeń wartościowego życia, czyli zasad Leonarda da Vinci.
Okres dzieciństwa, i to tego najwcześniejszego, jeszcze przed edukacją szkolną, to czas tworzenia się podstaw rozumienia struktur językowych, czas mowy sytuacyjnej. W rozwoju języka fundamentalne znaczenie ma pięć pierwszych lat życia, „kiedy dziecko spontanicznie uczy się języka swojego otoczenia, pod warunkiem że czuje się kochane, bezpieczne, bezwarunkowo akceptowane, w stałej więzi emocjonalnej z tą samą osobą (z tymi samymi osobami), która do dziecka mówi, ujęzykowiając wszystkie zachowania” dziecka i osób w jego otoczeniu.
W przestrzeni pełnej zabawek jeden ruch ręki dziecka wystarczy, aby rozpoczęło się działanie. Przestrzeń tekstu literackiego pełna jest znaczeń, postaci, przedmiotów, informacji, które trzeba sobie wyobrazić i przetworzyć, aby włączyć je do zabawy.
Przedszkolak to istota wolna i rozumna, która szuka prawdy, przygody, realizacji oczekiwań i potrzeb poznawczych wynikających z własnych, indywidualnych doświadczeń. Chce się bawić i uczyć w autonomiczny sposób, charakterystyczny dla jego niepowtarzalnej osobowości, w poczuciu bezpieczeństwa i szacunku dla niego, jego rodziny i doświadczeń z niej płynących. Dlatego przedszkole stoi na straży jego prawa do naturalnego rozwoju, realizując zadania zawarte w podstawie programowej.
Aby dziecko odszukało siebie w otaczającym świecie, zrozumiało jego funkcjonalność, potrzebuje doświadczeń sprawczych, które lokują jego myślenie o sobie jako istocie ważnej dla tego świata.
Analizując rozwój dziecka, sposób, w jaki się uczy, obserwując jego aktywności, dochodzimy do wniosku, że wielu czynności potrafi nauczyć się samodzielnie. Wystarczy dać mu czas i w jego przestrzeni pozostawić pewne narzędzia, np. klocki, karty, domino, a dziecko szybko samodzielnie podejmie się aktywności konstrukcyjnej.
Małe kroki, które wykonuje mały człowiek, są wysiłkiem, działaniem potrzebnym w przestrzeni jego rozwoju, a ich znaczenie jest fundamentalne. Małe kroki prowadzą bowiem do wielkich odkryć, które wyzwalają optymalną radość dziecka, potwierdzają sens działania i motywują do dalszej aktywności.
Mowy uczymy się od najmłodszych lat, przechodząc przez wszystkie etapy edukacji. Jest ona istotna dla dobrej komunikacji. W przedszkolu należy więc wspierać mowę dzieci, ćwiczyć artykulację, wyrazistość mowy i rozwijać logiczne myślenie.
