Przed Państwem druga część wiosennego artykułu o ptasich piosenkach. Z pewnością z przyjściem wiosny wokół lepiej słychać ptasie trele, ale warto przywołać je w piosence, w układach tanecznych z piórkami, poprzez grę na instrumentach czy zabawy w ptasie onomatopeje. Poniżej przedstawiam kilka muzycznych inspiracji.
Autor: Katarzyna Forecka-Waśko
Doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki, prowadząca zajęcia na Wydziale Studiów Edukacyjnych UAM z zakresu wczesnoszkolnej metodyki wychowania muzycznego, muzykoterapii oraz terapii tańcem. Autorka piosenek i książek związanych z edukacją muzyczną dzieci.
Nie ma piękniejszej muzyki od śpiewu ptaków. Wiosenne trele, kukanie kukułki, śpiew słowika i kosa, stukot dzięcioła. Głosy ptaków to akompaniament muzyczny, który raduje, gdy wstajemy, cieszy, gdy żaden zbędny dźwięk mu nie przeszkadza. Dziś jak muzyczny ornitolog zapraszam do świata ptaków zarówno w piosenkach dla dzieci, jak i w utworach muzycznych, w których kompozytorzy próbowali oddać ten wyjątkowy świat dźwięków, ozdobników, glissand. Ponieważ opracowany materiał jest niezwykle obszerny, piosenki o ptakach będą tematem aktualnego oraz kolejnego wydania „Wychowania w Przedszkolu”.
Na dziś wybrałam piosenkę Kup różowe okulary z repertuaru Natalii Kukulskiej, która mieści się w skali głosu dzieci pięcio–sześcioletnich, ma ładną linię melodyczną i opowiada o domowej nudzie w deszczowy dzień. Jest to idealna piosenka na zimową pluchę czy wiosenne deszcze.
Najpiękniejsze pomysły na piosenki powstają w wyobraźni dzieci. Ileż razy słyszeliśmy: Zaśpiewaj mi piosenkę o kotku, Zaśpiewaj mi kołysankę o chmurach. Rodzice wielokrotnie nucą wymyślone słowa do zaczerpniętej skądś melodii, odpowiadając tym samym na zapotrzebowanie repertuarowe dzieci. Dziś pragnę skupić się na dwóch rzeczach. Po pierwsze, podzielę się z Państwem piosenką dla dzieci, która powstała właśnie w taki sposób. Po drugie, chciałabym zachęcić do tworzenia piosenek razem z dziećmi.
Od kilku lat w okresie świątecznym staram się prezentować Państwu kolędy, piosenki i choreografie świąteczne. W tym roku postanowiłam podzielić się z Państwem scenariuszami, które piszę dla moich przedszkolnych dzieci. Inspiracją do pierwszego z nich jest opowieść o Kubusiu Puchatku i świętach w Stumilowym Lesie. Scenariusz jest przeznaczony dla dzieci sześcioletnich. Drugi opowiada o choince, a jego motywem przewodnim są piosenki o zielonym drzewku. Jest adresowany do dzieci czteroletnich. Zapraszam do zapoznania się z propozycjami. Życzę cudownych przygotowań!
Dziś usłyszymy dźwięki znanej piosenki, bez której trudno wyobrazić sobie jesień w przedszkolu. I choć mogę spotkać się z zarzutem, że śpiewam z dziećmi stare piosenki, to chętnie przytaknę i powiem dlaczego. Po pierwsze dlatego, że są ładne, mają piękny tekst i melodię. Po drugie dlatego właśnie, że śpiewali je ze mną rodzice, a teraz ja chcę je śpiewać z dziećmi. W ten sposób tworzę międzypokoleniowy śpiewnik, który znają rodzice, dzieci i dziadkowie. Co więcej, znacznie łatwiej utrwala się z dziećmi piosenkę przy wsparciu rodziców, którzy po usłyszeniu znanych sobie wersów spontanicznie będą śpiewać je z dziećmi. Dlatego sięgajmy do klasyki!
Śpiew dzieci jest najmilszą muzyką. Towarzyszy im podczas spacerów, wycieczek, zabaw porządkowych, stanowi akompaniament do swobodnej zabawy. Dzieci często zastępują słowa piosenek własną narracją, próbując ją tworzyć na podstawie dobrze znanej melodii. Z pełnym przekonaniem zaryzykuję twierdzenie, że to właśnie w przedszkolu śpiewamy najwięcej, z największą radością i zaangażowaniem.
Ostatnie spotkanie z bajkową muzyką Walta Disneya to przede wszystkim spotkanie z dwiema bohaterkami, które próbują ocalić swoje światy. Droga, którą przebywają, to wewnętrzne zmagania, by być wierną sobie, poznać i ocalić swoje „ja”.
Zapraszam Państwa do kontynuacji bajkowej podróży, którą rozpoczęliśmy miesiąc temu. Podążamy zatem śladami bajek Walta Disneya i odwiedzamy różne muzyczne światy. Zwracamy się w stronę popularnej muzyki dla dzieci, której walory edukacyjne odnajdziemy w odmiennej rytmice, melodyce, instrumentarium. Czujne ucho usłyszy różnicę stylu, a równocześnie będziemy mogli spostrzec wspólny język świata, którego nadrzędną funkcją jest rozbudzanie emocji podczas percepcji muzyki.
Mój dom od kilku tygodniu zmienił się w Nasze magiczne Encanto, a to za sprawą niezwykłej ścieżki dźwiękowej z bajki Walta Disneya, do której muzykę stworzył Lin-Manuel Miranda. Poprzednio równie silnie pobrzmiewały polinezyjskie rytmy z bajki Vaiana: Skarb oceanu, afrykańskie brzmienia Króla Lwa czy jazzowe piosenki z Księżniczki i żaby. Nie wspominam o oczywistym okresie panowania ścieżki dźwiękowej z Krainy Lodu, gdzie największej mocy wcale nie miał hit Mam tę moc, ale raczej Pierwszy raz czy Gdy nie masz nic i To niezmienne jest. Nie mam jednak zamiaru układać Państwu listy przebojów, ale zabrać w niezwykłą podróż muzyczną do różnych zakątków świata, gdzie usłyszymy nieznane dotąd rytmy, melodie oparte na różnych muzycznych skalach. Z uwagi na dużą ilość prezentowanego materiału nasza podróż będzie trwać w czasie przez najbliższe miesiące.
Słowa wyliczanki są początkiem wiersza Krystyny Miłobędzkiej, która z dziecięcą fantazją konstruuje światy pojawiające się na chwilę, by znów zmienić się w nowy obraz, powyginany, surrealistyczny, miękki, plastyczny. To wiersz niezwykle muzyczny, w którym słowa są jak dźwięki, a rytm popycha Czytelnika naprzód i niejako zatrzymuje, by popatrzeć na powstały ze słów obraz. I to właśnie wyliczanka wiedzie nas z wysokiej góry do świata nieskrępowanej wyobraźni, także dźwiękowej.