Każde zajęcia terapeutyczne powinny być prowadzone przez wykwalifikowanego terapeutę, który poprzez wnikliwą obserwację i zastosowanie odpowiednich metod może w znaczący sposób wpłynąć na kierunek rozwoju dziecka. W artykule tym chcemy jednak pokazać, że również pedagog może wykorzystywać w swojej pracy elementy muzykoterapii, traktując je jako ćwiczenie, wzmocnienie i rozwijającą zabawę, która to dostarczając satysfakcji dziecku, wpływa niezwykle pozytywnie na jego rozwój.
Dział: Psychologia i pedagogika
Jestem jedną z tych osób, które nauczono gry w szachy w wieku przedszkolnym. Był to początkowo jedynie wakacyjny epizod i nigdy nie sądziłem, że zajmę się uczeniem reguł tej gry w zawodowej pracy nauczyciela wychowania przedszkolnego. Kiedy prowadziłem grupę „0”, jeden z rodziców zapytał, czy mógłbym pograć z jego dzieckiem w szachy. Tak zaczęła się moja przygoda z szachami w przedszkolu, na początku tylko we własnej grupie.
Dlaczego gra w szachy, mimo wielu wieków od jej wymyślenia i doby komputerów, tabletów itp., dalej jest jedną z najpopularniejszych gier na świecie, a grają w nią ludzie w każdym wieku, w różnych zakątkach naszego globu? Jak przekłada się nauka gry w szachy już w przedszkolu na rozwój dziecka w sferze psychofizycznej?
Do grupy niezwykle popularnych metod aktywizujących zalicza się wszystkie metody odwołujące się w swojej centralnej strukturze do zabawy jako naturalnej aktywności dziecka. Są one najczęściej obecne w środowiskach przedszkolnych, najbardziej uniwersalne i skuteczne dla wielowymiarowego rozwoju osobowości i umiejętności społecznych dziecka.
Szczególnie w wieku przedszkolnym dzieci wyrażają silną potrzebę ruchu, badania, doświadczania, odkrywania czy manipulowania obiektami dostępnymi w bezpośrednim poznaniu. Jednocześnie zdecydowanie chętniej uczestniczą w zajęciach, w których mogą brać czynny udział. Potrzeby te bez wątpienia mogą być satysfakcjonująco zaspokojone przez metody aktywizujące.
Średnio co kilkanaście dni media w Polsce donoszą o kolejnym przypadku maltretowania dzieci. Ze zgrozą poznajemy drastyczne okoliczności i szczegóły tych wydarzeń: bicie, duszenie, przypalanie i psychiczne maltretowanie – skrzętnie skrywanych w czterech ścianach domu. A przecież do mediów docierają tylko pojedyncze przypadki. Według statystyk policyjnych w 2017 roku 13,5 tys. dzieci stało się ofiarami przemocy domowej.
Nadwrażliwość dotykowa to jeden z wielu problemów, z którymi mogą borykać się dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej. Dzieci nadwrażliwe na dotyk odmiennie odbierają bodźce dotykowe. To, co dla osób z prawidłowo funkcjonującym systemem dotykowym jest przyjemne, na co zupełnie nie zwracają uwagi, osoby nadwrażliwe mogą odbierać przesadnie, odczuwając dyskomfort, a nawet ból.
Twórczość dzieci w przedszkolu najlepiej wyraża się w ich sztuce i ma szczególne znaczenie w perspektywie odczuwanej żywej potrzeby kontaktu ze światem w zestawieniu z niewielkim doświadczeniem kulturowym i społecznym. Dziecko staje się twórcą, na co pozwala mu progresywny wzrost indywidualny i społeczny. Z drugiej strony dziecko jest również odbiorcą sztuki, która spełnia istotną funkcję wychowawczą, rozumianą jako kształtowanie twórczej postawy wobec świata.
A czy ty wiesz, w jaki sposób postąpić, gdy w twojej grupie znów płacze, Damian: „Bo ja znów, proszę pani, przegrałem, już nigdy nie wygram” albo jak postąpić, gdy Kasia z wielkim łoskotem wstaje od stołu i ze łzami w oczach oznajmia pozostałym koleżankom „Ja już nie chcę w to grać, to jest głupie!”? Każda emocja jest potrzebna. Dziś przyjrzymy się tym, które najczęściej kojarzone są z zachowaniami takimi jak płacz, krzyk, smutek, czyli rywalizacją i związaną z nią porażką.
Wybiórczość pokarmowa to specyficzny i trwały wzorzec zachowania, polegający na odmawianiu spożywania pokarmów, które nie należą do grupy preferowanej przez dziecko. Może ono preferować te produkty, które mają charakterystyczną konsystencję (np. płynną), które reprezentują określoną markę handlową lub występują wyłącznie w jednym smaku czy kolorze.
Muzyka i bodźce dźwiękowe stanowią bez wątpienia nieodzowny element środowiska każdego małego dziecka. Z tego też względu, muzykę uznaje się za niemożliwą do pominięcia przestrzeń socjalizacji oraz oddziaływań wychowawczych ukierunkowanych na dzieci wchodzące w okres przedszkolny, uważany za szczególnie istotny dla całokształtu procesów dydaktyczno-wychowawczych.