Współczesne dzieci borykają się z rzeczywistością, w której pośpiech i hałas nie sprzyjają rozwojowi. Na podstawie obserwacji i doświadczeń widzę, iż atmosfera poganiania i nerwowego pilnowania zegarka panuje w większości przedszkoli. Trudno jest w tej sytuacji znaleźć winnego. Rodzice oczekują od przedszkola, aby dzieci miały jak najwięcej różnorodnych zajęć wszechstronnie rozwijających intelektualnie, fizycznie, twórczo.
Dział: Psychologia i pedagogika
Prawidłowo rozwijająca się integracja sensoryczna sprawia, że człowiek nie tylko jest w stanie funkcjonować czy wykonywać sprawnie różnorodne czynności, lecz także czuje się bezpiecznie w otaczającym go świecie. Kiedy procesy integracji sensorycznej nie przebiegają prawidłowo, dziecko powinno być pod opieką terapeuty integracji sensorycznej, który zarówno oceni procesy przetwarzania sensorycznego, jak i dobierze indywidualne strategie terapeutyczne i wdroży je w trakcie terapii integracji sensorycznej.
Przeprowadzenie całodziennych zajęć dla dzieci z fabułą wybranej bajki jest przywilejem nauczycieli i wychowawców wychowania przedszkolnego. Zleceniobiorcy, którzy (podobnie do mnie) odwiedzają swoich małych słuchaczy cyklicznie, w wyznaczonych godzinach, nie mają takiego komfortu i niekiedy zrealizowanie choćby jednego, dwóch pomysłów na zabawy i inne zajęcia wymaga żelaznej dyscypliny i ciągłego kontrolowania czasu.
Bycie samodzielnym przedszkolakiem to marzenie, a zarazem wyzwanie dla niejednego dziecka w tym wieku. Słynna postawa, która ujawnia się w wypowiedziach takich jak „ja sam”, towarzyszy mu już wcześniej, ale w przedszkolnym wieku nabiera szczególnego znaczenia dla jego rozwoju. Samodzielność to ważna umiejętność, którą możemy pomagać budować i wspierać wśród naszych przedszkolaków każdego dnia. Oto kilka słów o samodzielności i zabawach, które pomogą naszym małym smykom rozwinąć w pełni potencjał samodzielności.
Nasze ciało cały czas wykonuje całą masę ruchów, nad którymi my, jako ludzie, zupełnie się nie zastanawiamy. Nieważne, czy wchodzimy po schodach, schodzimy ze stromej górki, posługujemy się sztućcami, prowadzimy samochód czy wykonujemy czynności bez kontroli wzrokowej. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy wypoczęci, czy wręcz przeciwnie – zaspani i zmęczeni, działamy i radzimy sobie, a wszystko to ma miejsce za sprawą m.in. świadomości własnego ciała.
Warsztaty bajkoterapeutyczne dla rodziców i nauczycieli zawsze rozpoczynam pytaniem „Czego się boicie?”. Zbieram anonimowe karteczki – każda to inna przyczyna strachu. Następnie pytam o to, czego boją się dzieci. Ponownie zbieram pomysły i umieszczam je na tablicy w sobie znanym porządku. Z jednej strony przywieszam: pająki, jazdę windą, potwory spod łóżka, wysokość, zastrzyki, pękające balony itd. Z drugiej: chorobę w rodzinie, pożar, wystąpienie publiczne, wypadek samochodowy, wizytę u dentysty, ważny egzamin, występy w konkursach piosenki itp.
Równowaga, czyli nasza własna zdolność do utrzymywania pozycji ciała w pionie. Dlaczego własna? Bo utrzymywanie równowagi powinno być możliwe bez działań osób trzecich. To, że zdolność naszego ciała do utrzymywania równowagi wygląda tak, a nie inaczej, uzależnione jest od wielu czynników. Kontrola równowagi ciała rozwija się dzięki informacjom sensorycznym pochodzącym z trzech układów: proprioceptywnego, wzrokowego i przede wszystkim systemu przedsionkowego.
Grupa przedszkolna to dynamiczna, intensywnie przeżywająca wszelkie aspekty codzienności społeczność. Tutaj cały czas coś się dzieje. Nauczyciel każdego dnia spotyka się ze zbiorowością wielu różnych charakterów, nawyków, umiejętności w radzeniu sobie w środowisku rówieśniczym i wśród dorosłych. Każdy z maluchów przychodzi do przedszkola ze swoim bagażem emocji, jak również ze swoimi umiejętnościami radzenia sobie z nimi. Mimo iż mamy do czynienia z kilkulatkami, widzimy, że ich przeżycia nie są mniejsze od naszych, a wychowanie dzieci tak, aby radziły sobie z nimi to zadanie niezwykle ważne. Dlatego też obok zagadnień edukacyjnych o charakterze przyrodniczym, matematycznym, społecznym poświęcamy wiele czasu na rozwój sfery emocjonalnej.
A Ty jak myślisz? Czy dyscyplina jest zła? A może jednak jest potrzebna? Z czym kojarzy Ci się dyscyplina? Czy Twoje skojarzenia krążą wokół słów „reguły”, „obowiązki” czy może przyszły Ci na myśl wyrazy takie jak „hałas”, „krzyki”, „upominania”? Z pewnością dyscyplinę możemy kojarzyć na różne sposoby, ale czy można skutecznie wykorzystać dyscyplinę w codziennej pracy?
W dzisiejszych czasach liczba placówek przedszkolnych jest ogromna, a liczba proponowanych zajęć jeszcze większa. I tak, dzieci od najwcześniejszych lat mają możliwość rozwijania swoich umiejętności i pasji. Niestety, ogrom zajęć dodatkowych bardzo często uniemożliwia dzieciom spożytkowanie energii w sposób adekwatny do ich potrzeb. A przecież dzieci najwięcej uczą się poprzez ruch, zabawę i spontaniczne odkrywanie.
Zwykle kiedy pojawia się wieść, że rodzina powiększy się, wszyscy są przeszczęśliwi. Entuzjazm i radość mogą sprawić, że wizja przyszłego rodzeństwa, które jest zadowolone ze swojego towarzystwa i wspólnej zabawy, stanie się niemal oczywista. Rodzice i opiekunowie mogą poszukiwać wskazówek i rad, w jaki sposób ją ziścić. Mogą także pojawić się pytania: Kiedy najlepiej powiedzieć starszemu dziecku o ciąży?