Pedagogika oczekiwań dziecka pojawia się już w latach 90. XX wieku w koncepcji wychowania przedszkolnego i nauczania wczesnoszkolnego prof. Ryszarda Więckowskiego1. Podstawą rozważań na temat wychowania dziecka jest poziom rozwoju współczesnego dziecka w wieku przedszkolnym, z uwzględnieniem drogi rozwoju i mechanizmów psychospołecznych kształtujących ten rozwój.
Dział: Otwarty dostęp
Programy wychowania przedszkolnego oferują nauczycielom koncepcję pracy z dziećmi w oparciu o zaproponowane przez nich treści, ze wskazaniem technik czy metod pracy. Koncepcja programu jest wynikiem twórczej aktywności autora, jego wizji wspierania rozwoju dziecka opartej na podstawach naukowych oraz metodycznych wskazówkach.
Wartością edukacyjną sztuki origami jest możliwość wykorzystania samego procesu składania papieru jako przestrzeni wielokierunkowych doświadczeń rozwojowych dziecka. Choć struktura modelu eksponuje matematyczne aspekty sztuki na pierwszym planie, sam proces jego konstruowania to droga poprzez stosowną komunikację werbalną i niewerbalną. Słowa, gesty, symbole i nadawanie znaczeń symbolicznym formom stają się przyczyną rozwoju umiejętności dziecka we wszystkich jego sferach.
Deszcz w muzyce to jeden z moich ulubionych tematów. I choć najczęściej sięgam do deszczowych piosenek w listopadzie, to na moment wracam do tego zagadnienia wiosną, kiedy to pojawiają się wiosenne deszcze. W ten sposób realizuję tematykę związaną z akcentem muzycznym, wzorami rytmicznymi, dynamiką, barwą dźwięku, artykulacją, a nawet linią melodyczną. Mówiąc wprost, z deszczem można zrobić wszystko, daje on niesamowite pole dla wyobraźni.
Wychowanie przedszkolne sprzyja stwarzaniu wielu sytuacji wspierających wszystkie sfery rozwoju dziecka. Nauczyciele bezustannie poszukują rozwiązań wszechstronnej stymulacji dziecka. Dzieci w wieku przedszkolnym wymagają niezwykle elastycznego i uważnego podejścia w procesie kształcenia.
Samodzielność w odkrywaniu świata przez dziecko jest wartością niezbędną na drodze kształtowania pełnej osobowości człowieka. Przedszkole to miejsce realizacji samodzielności dziecka i pomocy w jej usprawnianiu. Niezbędne jest w tym zakresie stosowanie przez nauczycieli adekwatnych do wieku rozwojowego narzędzi i technik pracy.
Wiele osób jest przekonanych, iż rzeczywistość, w której żyjemy to po prostu świat otaczających nas faktów. Tymczasem specyfika ludzkiej egzystencji polega na tym, że każdy z nas nie żyje bezpośrednio w świecie faktów, lecz w świecie, który jest rezultatem naszej indywidualnej interpretacji tychże faktów1.
Pojęcie „wysoko wrażliwe dziecko” (WWD) zostało wprowadzone przez psycholog Elaine Aron, która podczas swojej praktyki psychologicznej zaobserwowała wyróżniające się zachowania dzieci, odbiegające od dotychczasowych norm ujętych w znanych klasyfikacjach i teoriach.
Przedszkole to miejsce, w którym nauka towarzyszy zabawie na każdym kroku. Dzieci rozwijają swoje umiejętności, nabywają nowe kompetencje, zdobywają wiedzę i czerpią olbrzymią radość z zalążków samodzielności.
Samodzielność to coś więcej niż jedynie kolejny proces rozwojowy. Odpowiednio rozwinięta, poparta wsparciem dorosłych oraz stymulowana rozmaitymi szansami na jej „doświadczenie i przećwiczenie” staje się istotnym zasobem osobistym, który później wpływa na poczucie własnej wartości, poczucie własnej skuteczności oraz motywację.
Jak opowiedzieć dzieciom o owadach? Najlepiej w formie zabaw dydaktycznych, które pozwolą przedszkolakom poznać stadia rozwojowe motyli. Uczestnicząc w tych zabawach, ćwiczący wcielą się w gąsienice jedzące liście, będą budowali kokony, odbędą także pierwszy lot jako dojrzałe motyle. Przedszkolaki skosztują nawet kwiatowego nektaru oraz poznają wygląd jaj tych owadów i ich sposób odżywiania się. Podczas zajęć dzieci będą uczyły się rozpoznawania cytrynków, bielinków oraz rusałek pawików, a także ciem.
Aby proces nauki pisania był aktywnością opartą na twórczości i samodzielnym budowaniu zapisu znaków graficznych, a nie odtwarzaniu ich po wzorze czy śladzie, dzieci już
w przedszkolu powinny spotkać się z takimi metodami pracy, które pozwolą im eksplorować i odkrywać fragmenty tychże znaków we własnej spontanicznej aktywności artystycznej.
