0
780
Niniejsze propozycje zabaw i aktywności są przykładem na to, że do dobrej, dydaktycznej zabawy, wspierającej nie tylko motorykę małą i percepcję wzrokową, lecz także przykładowo koordynację wzrokowo-ruchową, nie są potrzebne kosztowne pomoce, które bardzo szybko się nudzą lub nie sprawdzają się wobec każdego dziecka. W zabawach można wykorzystać naprawdę wszystko, np. zwykłe pojemniki po kosmetykach (typu szampon czy mydło w płynie), które można napełnić wodą, by następnie wyciskać ich zawartość na ścianę w trakcie kąpieli. Takie zabawy przynoszą wiele radości, sprawiają też, że dzieci zapominają o swoich trudnościach, a przy okazji dobrej zabawy trenują obszary wymagające wsparcia i stymulacji.
Gumki recepturki
- Nakładanie gumek recepturek na różnego rodzaju pudełka, butelki, puszki, słoiki, klocki, wałek do ciasta, a nawet gąbkę do mycia ciała. W zabawie warto mieć gumki różnej grubości, długości i elastyczności, aby móc stopniować poziom trudności.
- Nakładanie gumek recepturek (najlepiej takich w mniejszym rozmiarze) na własne palce. Dziecko może to robić według instrukcji i pokazu terapeuty lub rodzica. Przykładowo: czerwoną gumkę nałóż na najmniejszy palec, niebieską na palec wskazujący, żółta gumka niech będzie między gumkami w kolorze niebieskim i czerwonym. Długość poleceń należy dopasować do dziecka – jeśli polecenia będą coraz dłuższe, a co za tym idzie, coraz bardziej skomplikowane, bo np. dziecko będzie musiało zapamiętać kilka kolorów gumek i nałożyć je według instrukcji, to dodatkowo będziemy wspierać jego pamięć słuchową.
- Naciąganie gumek recepturek na pineski lub szpilki przyczepione do tablicy korkowej lub kawałka styropianu.
- Naciąganie gumek recepturek na klocki typu. Ta zabawa może być wstępem do tworzenia ciekawych budowli utworzonych właśnie poprzez wykorzystanie klocków i gumek.
- Naciąganie gumki recepturki na palec wskazujący i dowolny drugi palec, by następnie rozciągać gumkę przy pomocy ruchów tych dwóch palców. Gumkę można nałożyć też na całą dłoń i rozwierając oraz zwierając palce, rozciągać ją.
- Przed zabawą rodzic nakłada wiele gumek recepturek na dowolny owoc: doskonale sprawdzi się jabłko lub gruszka. Owoc powinien być umyty, zadaniem dziecka jest odpakować owoc, by następnie go zjeść, jeśli ma na to ochotę.
- Wyławianie gumek recepturek z wody za pomocą klamerki, łyżki, widelca, szczypiec lub słomki.
Guziki
- Segregowanie guzików z uwzględnianiem ich kształtu, koloru lub wielkości. Dziecko może przekładać guziki paluszkami, klamerką lub szczypcami.
- Wrzucanie guzików do otworów w butelce.
- Wyklejanie guzikami szablonów liter.
- Nawlekanie guzików na sznurki i wykonywanie biżuterii.
- Układanie guzików na szablonach: kolorowanek lub szlaczków.
- Nakładanie guzików na wykałaczki lub patyczki do szaszłyków.
- Wrzucanie małych i stosunkowo wąskich guzików do skarbonki; skarbonkę można wykonać samodzielnie z plastikowego pudełka lub kartonu. W takiej skarbonce można wykonać kilka otworów, aby dziecko dopasowywało wielkość otworu do wielkości guzika.
- W dowolnym materiale lub filcu robimy dziurkę. Zadaniem dziecka jest przekładać guzik przez dziurkę, trochę tak, jak gdyby dziecko zapinało guziki.
- W dowolnym pudełku robimy otwór, który będzie buzią potwora. Rysujemy też nos i oczy. Zadaniem dziecka jest karmić guzikami potwora wykonanego z kartonu/pudełka. Możemy rzucać kostką i wybierać odpowiednią liczbę guzików.
- Przed zabawą rodzic przykleja małe kawałki rzepa samoprzylepnego do guzików, zadaniem dziecka jest łączyć ze sobą guziki, tak aby powstała gąsienica.
- Do formy na babeczki lub do pojemnika na kostki lodu wkładamy guziki. W każdy otwór po jednym guziku. Zadaniem dziecka jest segregować guziki. Do otworów można też powkładać małe kolorowe karteczki, w każdym otworze inny kolor. Zadaniem dziecka jest segregowanie guzików kolorami.
Zapałki
- Układanie z zapałek figur geometrycznych.
- Układanie według wzoru zaprezentowanego na zdjęciu, narysowanego na kartce lub ułożonego obok przez rodzica, nauczyciela lub terapeutę.
- Wrzucanie zapałek do skarbonki lub pudełka, w których wycięto małe dziurki (to może być zwykła butelka z dziurką w zakrętce).
- Wciskanie zapałek w kulkę z plasteliny lub masy solnej.
- Wyklaskiwanie rytmów według wzorów ułożonych z zapałek. Jedna zapałka oznacza jedno klaśnięcie, większy odstęp między zapałkami oznacza pauzę. Dziecko może również samodzielnie układać rytmy, by następnie je wyklaskać lub „wytupać”.
- Budowanie ulicy-labiryntu z zapałek, labirynt można pokonać autem lub kuleczką, która jest toczona przez dziecko.
- Końcówki zapałek moczymy w farbie (różne kolory), można też wykorzystać dwa rodzaje zapałek: długie i krótkie lub zapałki z niebieskimi i brązowymi główkami. Zabawa jest przeznaczona dla dwóch osób. Za pomocą szczypiec lub pęsety każdy podnosi swoje zapałki, wygrywa osoba, która wykona zadanie najszybciej. Wariant drugi to naprzemienne podnoszenie zapałek, tak by nie poruszyć i nie dotknąć pozostałych zapałek.
- W wałek z plasteliny lub bloczek styropianowy wbijamy zapałki, a następnie na zapałki nakładamy makaron typu penne.
- W wałek z plasteliny wbijamy płatki śniadaniowe (okrągłe z dziurką). Zadaniem dziecka jest wbijać w dziurkę zapałki.
- Na sztywnym kartonie robimy dziurki, np. końcówką cyrkla; dobrze, jeśli dziurki rozmieszczone są tak, aby był to jakiś obrazek, np. dom lub auto. Zadaniem dziecka jest wbijać w dziurki zapałki.
- Łamanie zapałek na pół. Można to robić na sygnał, np. Gdy usłyszysz dźwięk dzwoneczka lub klaśnięcie, przełam zapałkę.
- Za pomocą zapałek i kulek z plasteliny wykonujemy postacie i figury.
- Dziecko wyciąga zapałki, wykorzystując obcęgi; zapałki są powkładane w kulki z plasteliny lub ponabijane w styropianowy bloczek.
- Wbijamy młotkiem, drewnianą łyżką lub klockiem zapałki w styropianowy blok.
- Układanie sekwencji z zapałek, np. dwie zapałki prosto, jedna ułożona bokiem, dwie prosto, jedna ułożona bokiem. Rodzic, nauczyciel lub terapeuta układają przeróżne sekwencje, Zadaniem dziecka jest układanie wg wzoru.
Przykładowy wzór:
Durszlak
- Przez dziurki w durszlaku można wkładać makaron spaghetti, słomki, patyczki do szaszłyków i druciki kreatywne.
- W dziurki durszlaka położonego do góry nogami można wbijać patyczki do czyszczenia uszu – w ten sposób powstanie jeż.
- Do ucha durszlaka przywiązujemy sznurowadło, zadaniem dziecka jest przewlekać sznurowadła przez dziurki.
- Do zabawy będą potrzebne cienkie i krótkie sznurowadła oraz guziki z dużymi dziurkami (na tyle dużymi, aby można było przez nie przewlec sznurowadła). Zadaniem dziecka jest „przyszywać” sznurowadłami guziki do durszlaka.
- Przetykanie przez dziurki w durszlaku ziaren gruboziarnistej soli.
- Wyciąganie piórek lub patyczków ponabijanych na dziurki w durszlaku. Dziecko może to robić ręką, klamerką lub szczypcami.
- Zabawy w wannie, wlewanie wody do różnej wielkości durszlaków – obserwowanie, jak woda przelatuje przez dziurki.
