Samodzielność to zasób osobisty, który może być „prawdziwym skarbem” w przyszłości i który, jak to skarb, warto odszukać, dbać o niego i pielęgnować. Pojawia się jednak pytanie: czy zawsze wiemy jak?
POLECAMY
Samodzielnośc to wybór?
Wspieranie samodzielności dziecka jest bardzo ważne. To zadanie jednak nie tylko jest istotne, ale też niekiedy staje się wręcz wyzwaniem i dla dziecka, i… dla jego otoczenia. Spowodowane jest to faktem, że z jednej strony dziecko pragnie jak najszybciej opanować wykonywanie kolejnych czynności i naturalnie dąży do poczucia niezależności. Popularne zwroty znane każdemu wychowawcy i opiekunowi, które świadczą o tego typu zachowaniu, to: „Ja sam!”, „Daj mi to zrobić”, „Ja wiem jak…”. Z drugiej strony początkowe próby samodzielnego wykonywania zadań często kończą się fiaskiem, które objawia się m.in. złością i rozdrażnieniem młodego człowieka oraz przykładowymi komunikatami: „O nie, znowu!”, „Nie mogę!”, „Już nie chcę”, „Ja nie umiem tego i nigdy nie będę umieć”. Odczuwanie irytacji czy frustracji z powodu nieudanych prób jest zachowaniem, które nierzadko pojawia się w przedszkolnych murach. Jest to związane z wiekiem rozwojowym dziecka, niemniej dorosły widząc kolejne niepowodzenia w wykonaniu czynności czy też słysząc rozdrażnienie w głosie dziecka, może m.in. mieć poczucie, że należy mu pomóc w jej wykonaniu lub też refleksję, że może jeszcze za wcześnie, aby opanował on dane zacho...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
