Koniec października i początek listopada to naturalny czas, żeby rozmawiać z dziećmi o śmierci i umieraniu. Właśnie wtedy zyskują one większą gotowość do zadania pytań na ten temat. Podpowiadamy, jak poruszać kwestie śmierci i umierania w rozmowie z przedszkolakami, jak odpowiadać na najczęściej pojawiające się pytania, jakich słów warto używać, a jakich lepiej zdecydowanie unikać w czasie takich rozmów.
Dział: Temat numeru
Walizki rozpakowane, sale przedszkolne wysprzątane, akumulatory – po wakacyjnym wypoczynku – naładowane (mam nadzieję). Zaczynasz kolejny rok. Nieważne, czy to będzie Twój pierwszy, siódmy, czy może osiemnasty rocznik dzieci. Każdy rok to nowe wyzwanie. Warto się do niego dobrze przygotować. Na pewno dysponujesz własnymi sprawdzonymi sposobami na ogarnięcie grupy dzieci i ich rodziców. Ponieważ jednak otwarty umysł u pedagoga to podstawa, a sytuacja oświatowa zmienia się jak w kalejdoskopie, zapraszam do zapoznania się z garścią przydatnych – jak sądzę – wskazówek.
Doskonale pamiętam uroczystość zakończenia mojego przedszkola. Pamiętam, jak byłam ubrana, jak ustawiono stoliki w sali, gdzie jedliśmy galaretkę z kremem, pamiętam, jak klęczałam przy łóżeczku z lalką i mówiłam wiersz o zmianie, jaka czeka moją córeczkę – lalkę od września. Do dziś, choć upłynęło mnóstwo czasu, a moje własne dzieci już dawno pokończyły przedszkola, potrafię powtórzyć ten wiersz.
Wrzesień 2016 r. będzie – na razie wszystko na to wskazuje – okresem dużych zmian w edukacji. O niektórych sprawach już wiadomo na pewno – zgodnie z nowelizacją ustawy o systemie oświaty obowiązkiem szkolnym zostaną objęte dzieci 7-letnie. Sześciolatki będzie obowiązywało roczne przygotowanie przedszkolne, będą mogły też pójść od razu do klasy pierwszej (po spełnieniu pewnych warunków). Jakie zadania i wyzwania stawia przed nauczycielami przedszkolnymi nowa (projektowana) podstawa programowa? Jakie umiejętności warto ćwiczyć u dzieci 6-letnich, aby przygotować je do debiutu szkolnego?
Wielokulturowość to termin używany dzisiaj bardzo często. Również przedszkole jest miejscem, w którym spotykają się dzieci różnych kultur, narodowości oraz wyznań. Co z tego – obiektywnego – faktu wynika dla placówki? Jak przygotować personel, dzieci i ich rodziców? Podpowiem, jak prowadzić pracę edukacyjną i wychowawczą, aby wielokulturowość stała się zasobem przedszkola.
W dzisiejszym świecie – świecie uchodźców i emigrantów, świecie masowych ruchów ludności – problem zapobiegania uprzedzeniom i budowaniu otwartości na innych jest szczególnie ważny. Warto zastanowić się, jak skutecznie budować u dzieci – i dorosłych – tolerancję wobec innych. Dlatego podpowiemy, jak stwarzać atmosferę zapobiegającą powstawaniu stereotypów i uprzedzeń, szczególnie w stosunku do dziecka niepełnosprawnego w przedszkolu masowym.
Jak wygląda rzeczywistość wychowania w przedszkolu w czasie pandemii, doskonale wiemy i doświadczamy jej każdego dnia. Zachorowania nauczycieli na COVID-19 i związana z tym reorganizacja pracy, zawieszanie zajęć w grupach, praca w systemie hybrydowym i zdalnym w znaczący sposób zaburzają systematyczną i spokojną pracę w przedszkolach.
Małe kroki, które wykonuje mały człowiek, są wysiłkiem, działaniem potrzebnym w przestrzeni jego rozwoju, a ich znaczenie jest fundamentalne. Małe kroki prowadzą bowiem do wielkich odkryć, które wyzwalają optymalną radość dziecka, potwierdzają sens działania i motywują do dalszej aktywności.