Oczekiwania dzieci przychodzą do przedszkola z nadzieją na spełnienie. Istnieją w dzieciach, choć nie wszystkie są uzewnętrzniane. Tworzą jednak swoistego rodzaju indywidualny program rozwoju każdego dziecka, który powinien być brany pod uwagę przy planowaniu pracy i przyjętego do realizacji oficjalnego programu wychowania przedszkolnego.
Dział: Edukacja przedszkolna
W zabawie tekstem literackim przychodzi taki moment, w którym dziecko samo trzyma książkę, ogląda ją i się nią cieszy. Radość wynika z samego faktu posiadania książki. Wartość tej radości wzrasta, gdy osoba dorosła bawiąca się z dzieckiem ową radość rozwija. Istnieje zatem konieczność zaoferowania dziecku ciekawych rozwiązań tworzenia radości z procesu eksploracji książki, który niekoniecznie na starcie wiązać się musi z czynnościami czytania po kolei, od strony pierwszej do ostatniej, od wstępu do zakończenia. Warto zatem tutaj przedstawić krótki „opis, w jaki sposób dzieciom czytała Mary Poppins”1.
Przedszkole to miejsce tworzenia warunków „umożliwiających dzieciom swobodny rozwój, zabawę i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa” oraz „przygotowanie do rozumienia emocji, uczuć własnych i innych ludzi
oraz dbanie o zdrowie psychiczne, realizowane m.in. z wykorzystaniem naturalnych sytuacji, pojawiających się w przedszkolu oraz sytuacji zadaniowych, uwzględniających treści adekwatne do intelektualnych możliwości i oczekiwań rozwojowych”.
Podstawa programowa wychowania przedszkolnego
Dzieci potrzebują wrażeń i możliwości wyrażania swej ekspresji. Tekst literacki wpisany i zamknięty w konwencję książki to przestrzeń do eksploracji, doświadczeń, badania oraz inicjacji aktywności prowadzącej do wyrażania twórczej ekspresji.
Zawieszenie zajęć wychowawczych i dydaktycznych w przedszkolach i szkołach nie oznacza, że dzieci i najmłodsi uczniowie przestają kontynuować proces wychowania i kształcenia. W tym czasie, dla wspierania rozwoju dzieci, trzeba realizować konkretne zadania zapisane w podstawie programowej1.
Aby czytać, trzeba rozumieć, co pod czytanymi pojęciami jest ukryte, jakie znaczenie mają związki między pojęciami oraz w jakim kontekście mogą być użyte. W rzeczywistości wymaga to wiedzy, a wiedza rodzi się z doświadczenia. Przyswojenie języka ojczystego, ale także każdego innego, wymaga uczestnictwa w procesie badawczym, eksploracji samych pojęć, relacji między nimi, a przede wszystkim aktywnych doświadczeń wielozmysłowych, umożliwiających lokowanie swych językowych odkryć w stosownym kręgu tematycznym – kontekście.
Wychowanie dzieci stanowi wyraz nadziei rodziców, co jest potwierdzeniem faktu, że mają oni na uwadze przyszłość i pokładają wiarę w wartości przekazywane następnym pokoleniom. Odpowiedzialność rodziców wobec dzieci stanowi podwalinę istnienia ludzkości. Tymczasem zarówno we współczesnej Europie,jak i w przyszłej nie muszą oni sami dźwigać odpowiedzialności za wychowanie dzieci. W dziele tym są wspomagani przez osoby i grupy społeczne, zaangażowane w działania edukacyjne. Mogą także oczekiwać wsparcia finansowego ze strony państwowych służb specjalnych oraz ekspertyz z placówek naukowych i oświatowych. (…) Wzajemna pomoc i wzajemny szacunek rodziców oraz instytucji edukacyjnych są warunkiem sine qua non* wychowania dzieci i młodzieży w naszych czasach.
Europejska Karta Praw i Obowiązków Rodziców – Preambuła
Dziecko ujmując całościowo rzeczywistość, odczuwa potrzebę wyrażania swoich doznań, przeżyć za pomocą znaków. Są to znaki języka mówionego, stosunków wielkościowych, geometrycznych, ilościowych, technik plastycznych, ekspresji ruchowej, muzycznej... prof. Ryszard Więckowski
Każdy nauczyciel pracujący w przedszkolu permanentnie poszukuje ciekawych pomysłów na pracę z dziećmi, które uzupełniłyby jego warsztat pracy lub nieco zmieniły. To naturalne zjawisko, bardzo pożądane, ponieważ obserwacja i diagnozowanie postępów w rozwoju dzieci wskazuje nam, pedagogom, na potrzebę dostosowywania naszych propozycji pracy nie tylko do potrzeb rozwojowych, lecz także do oczekiwań poznawczych dzieci.