Warsztaty bajkoterapeutyczne dla rodziców i nauczycieli zawsze rozpoczynam pytaniem „Czego się boicie?”. Zbieram anonimowe karteczki – każda to inna przyczyna strachu. Następnie pytam o to, czego boją się dzieci. Ponownie zbieram pomysły i umieszczam je na tablicy w sobie znanym porządku. Z jednej strony przywieszam: pająki, jazdę windą, potwory spod łóżka, wysokość, zastrzyki, pękające balony itd. Z drugiej: chorobę w rodzinie, pożar, wystąpienie publiczne, wypadek samochodowy, wizytę u dentysty, ważny egzamin, występy w konkursach piosenki itp.
Autor: Monika Litwinow
Nauczyciel akademicki przedmiotów tj. Bajkoterapia, drama, literatura dziecięca, zooterapia, kynoterapia na uczelniach wyższych i prywatnych szkołach. Właścicielka, założycielka i terapeutka Centrum Terapii i Edukacji Bajarnia. Praktyk bajkoterapii indywidualnej i w grupie.
Uważność (z ang. mindfulness – słowo, które często jest używane również w języku polskim) jako pojęcie wkroczyło do obszaru edukacji szkolnej i przed- szkolnej w Polsce nie tak dawno temu i z tego, co możemy zaobserwować, rozgościło się w nim na dobre. Mocno zakorzeniona w praktyce jogi przekroczyła granicę rekreacji i aktywności fizycznej, teraz o mindfulness mówi się w kontekście walki ze stresem, przemęczeniem, bezsennością, depresją, nieumiejętnością odpoczywania, pracoholizmem, oderwania się od kontaktu z technologią, świadomego uczestnictwa w życiu społecznym, a nawet biznesu. Wpisując w wyszukiwarkę frazę „uważność kurs”, na pewno nie rozczaruje nas wielość ofert i propozycji. Czym więc jest uważność? Dlaczego nagle stała się tak ważna i czy na pewno jest nam potrzebna w codziennej pracy z dziećmi?
Grupa przedszkolna to dynamiczna, intensywnie przeżywająca wszelkie aspekty codzienności społeczność. Tutaj cały czas coś się dzieje. Nauczyciel każdego dnia spotyka się ze zbiorowością wielu różnych charakterów, nawyków, umiejętności w radzeniu sobie w środowisku rówieśniczym i wśród dorosłych. Każdy z maluchów przychodzi do przedszkola ze swoim bagażem emocji, jak również ze swoimi umiejętnościami radzenia sobie z nimi. Mimo iż mamy do czynienia z kilkulatkami, widzimy, że ich przeżycia nie są mniejsze od naszych, a wychowanie dzieci tak, aby radziły sobie z nimi to zadanie niezwykle ważne. Dlatego też obok zagadnień edukacyjnych o charakterze przyrodniczym, matematycznym, społecznym poświęcamy wiele czasu na rozwój sfery emocjonalnej.
Spotykając się z nauczycielami na różnych szkoleniach, odkryłam, że dla wielu z nich słowo „joga” jest zaczarowane. Wiadomo, że chodzi o ćwiczenia fizyczne, ale zapewne wymagające rozciągnięcia ciała na niecodziennym poziomie. Pochodzenie jogi, jej klasyczny wymiar zakorzeniony w religii i filozofii wschodu brzmi obco kulturowo. Jednakże kiedy wyodrębnimy z jogi elementy dotyczące samych ćwiczeń usprawniających motoryczność, nie zajmując się samą filozofią, możemy zorganizować w ten sposób bardzo atrakcyjne zajęcia dla dzieci.
Czas Świąt Bożego Narodzenia jest najbardziej magicznym i baśniowym okresem w roku. Stroimy choinkę w kolorowe bombki, łańcuchy, krasnale i gwiazdy. Lepimy bałwana, któremu nadajemy uśmiech, marchewkowy nos, oczy, guziki i kapelusz. Dzieci piszą listy do świętego Mikołaja, a później na nocnym niebie wypatrują jego sań zaprzęgniętych w mówiące renifery i pełnych prezentów spakowanych przez elfy.
W okresie świątecznym rodzice mierzą się z wyborem prezentów dla swoich pociech. Oferta produktów dostępna w świątecznych promocjach skierowanych do dzieci jest bogata w sprzęty elektroniczne, muzyczne, zabawki kreatywne, „inteligentne”, gry wirtualne i planszowe, tradycyjne lalki, klocki i maskotki.
Wydawać by się mogło, że pacynka nie jest dostatecznie konkurencyjną zabawką dla smartfona, elektrycznej hulajnogi, tablicy interaktywnej czy pieska robota. Niemniej jednak wzbudza w dzieciach duże zainteresowanie: chcą znać jej imię, rozmawiać z nią, dotykać, przybijać piątkę, głaskać, obserwować jej wygłupy i razem z całą grupą śmiać się do rozpuku z jej żartów.
Rozpoczął się nowy rok szkolny, a wraz z nim wyzwania dla naszych podopiecznych – zwłaszcza tych, którzy zawitają w murach przedszkola po raz pierwszy. Poszukując narzędzi wspierających proces adaptacji, warto sięgnąć po bajkę – najlepszą przyjaciółkę maluchów. Choć bywa ona niepozorna, częste spotkania z nią na pewno zaskoczą niejednego!