Autor: Dorota Dziamska
Autorka systemu – Edukacja przez ruch (EPR).
Metoda dynamicznych obrazów bardzo często wykorzystuje graficzną aktywność dzieci. Jest to rytmiczne kreślenie, mazanie, rysowanie, a nawet pisanie, także malowanie, stemplowanie z wykorzystaniem najróżniejszych narzędzi i technik. Ruch i aktywność polisensoryczna proponowane w metodzie doskonalą systematycznie proces przetwarzania danych zmysłowych, co także wpływa na coraz większą sprawność motoryczną dzieci. Oczywiście wszystkie tego typu aktywności podejmowane są przez dzieci według przyjętych charakterystycznych dla systemu Edukacja przez ruch założeń. Przede wszystkim metoda, aby być rzeczywiście metodą wspierania edukacyjnej aktywności dziecka, musi być ściśle określonym sposobem działania, które warunkuje istotę powstania tejże metody.
Praca przedszkola w tzw. reżimie sanitarnym stworzyła wiele dyskusji szczególnie w przestrzeni portali dyskusyjnych. W tym roku szkolnym w sposób szczególny nauczyciele będą zwracać uwagę na bezpieczeństwo nie tylko dzieci, lecz także własne, na higienę, a w niektórych województwach nawet na taki sposób organizacji pracy, aby dzieci bawiąc się, utrzymywały od siebie stosowny dystans. To właśnie ten dystans u niektórych rodzi sprzeciw, przecież dzieci tęsknią za sobą; idąc do przedszkola, chcą bawić się razem, mają taką potrzebę. Z drugiej strony w jaki sposób taki dystans zrobić i utrzymać, czy to w ogóle realne? Przecież dziecko najpierw kieruje się emocjami, a potem włącza rozum. Kolejny problem to symptomatyczna faza rozwoju naturalnego każdego dziecka. Bywa, iż te najmłodsze przedszkolaki zachowują się jeszcze jak zupełne maluchy i wpychają do buzi, co popadnie: własne palce, które przed chwilą trzymały klocki, same klocki, a nawet rękawiczki i inne akcesoria, które tak fajnie się gryzie z punktu widzenia owego przedszkolaka.
Początek roku szkolnego to wejście do przedszkola nieco odmienionego. Najczęściej nauczyciele, znając osiągnięcia dzieci uzyskane przy końcu poprzedniego roku, realizowany program wychowania przedszkolnego oraz przede wszystkim potrzeby rozwojowe swych podopiecznych, zmieniają nieco aranżację sali przedszkolnej, tworząc nowe kąciki do zabaw, inaczej układają zabawki, konstruują inne miejsca przy ścianach, np. do samodzielnych zabaw graficznych, czasami nawet zmieniają kolorystykę sali.
Organizacja aktywnego uczestnictwa dzieci w czytaniu daje im szansę na wyrażenie swych doznań poprzez różnorodne formy ekspresji twórczej. Ułożone przez autora tekstu zdania poddane interpretacji ruchowej, muzycznej, graficznej przez dzieci i czytającego tekst nauczyciela wzbogacają wyobraźnię o nowe wrażenia, doznania, wspierając rozumienie pojęć i relację pomiędzy nimi. W umyśle dziecka pojawiają się kolejne słowa jako obrazy, nowe ich znaczenia, poszerzone konteksty, a także relacje pomiędzy elementami tychże obrazów, budując związki wyrazowe potrzebne do pełnego całościowego rozumienia funkcjonalności świata.
Oczekiwania dzieci przychodzą do przedszkola z nadzieją na spełnienie. Istnieją w dzieciach, choć nie wszystkie są uzewnętrzniane. Tworzą jednak swoistego rodzaju indywidualny program rozwoju każdego dziecka, który powinien być brany pod uwagę przy planowaniu pracy i przyjętego do realizacji oficjalnego programu wychowania przedszkolnego.
W zabawie tekstem literackim przychodzi taki moment, w którym dziecko samo trzyma książkę, ogląda ją i się nią cieszy. Radość wynika z samego faktu posiadania książki. Wartość tej radości wzrasta, gdy osoba dorosła bawiąca się z dzieckiem ową radość rozwija. Istnieje zatem konieczność zaoferowania dziecku ciekawych rozwiązań tworzenia radości z procesu eksploracji książki, który niekoniecznie na starcie wiązać się musi z czynnościami czytania po kolei, od strony pierwszej do ostatniej, od wstępu do zakończenia. Warto zatem tutaj przedstawić krótki „opis, w jaki sposób dzieciom czytała Mary Poppins”1.
Przedszkole to miejsce tworzenia warunków „umożliwiających dzieciom swobodny rozwój, zabawę i odpoczynek w poczuciu bezpieczeństwa” oraz „przygotowanie do rozumienia emocji, uczuć własnych i innych ludzi
oraz dbanie o zdrowie psychiczne, realizowane m.in. z wykorzystaniem naturalnych sytuacji, pojawiających się w przedszkolu oraz sytuacji zadaniowych, uwzględniających treści adekwatne do intelektualnych możliwości i oczekiwań rozwojowych”.
Podstawa programowa wychowania przedszkolnego