Mowa, piękna mowa, retoryka

Człowiek potrzebuje koncentracji, czasami nawet spokoju, ciszy, aby pomyśleć. Jeżeli mamy ochotę porozmawiać z kimś na tematy ważne, wymagające namysłu, skupienia, szukamy takiego miejsca, które pozostawi poza naszym doświadczeniem szumy nadchodzące z ulicy czy gwar bawiących się dzieci. Mowa jest wymagająca. Aby mówić, musimy myśleć. Aby złapać myśl, potrzebny jest ruch. Człowiek może potrzebować spokoju i ciszy, aby myśleć, ale aby daną myśl zapamiętać, musi nastąpić działanie, aby ją zakotwiczyć¹. Zatem ruch jest potrzebny dla procesu zakotwiczania myśli, czyli budowy sieci nerwowych. 

Organizacją i doskonaleniem naszych myśli zajmuje się mowa. Sama mowa jest także ruchem związanym z pracą, chociażby mięśni twarzy. Naukę tego skomplikowanego procesu dziecko zaczyna od słuchania, jeszcze jako niemowlę leżąc w łóżeczku. Bardzo szybko jednak stara się wydobyć z siebie pierwsze dźwięki i naśladować mowę swoich rodziców. Mowy uczymy się od najmłodszych lat, przechodząc przez wszystkie etapy edukacji. Mowa umożliwia dziecku naukę czytania. Im sprawniej dziecko mówi i myśli zarazem, tym czytanie staje się dla niego bardziej dostępne i przyjemne. Mowa jest istotna dla dobrej komunikacji. Radość płynąca z komunikacji tworzy motyw do mówienia. 

Mowa to wybitnie czuciowo-ruchowa umiejętność, wymagająca koordynacji precyzyjnych ruchów […] mięśni twarzy, języka, fałdu głosowego i oka, a także wszystkich proprioreceptorów twarzy. Mowa pozwala nam zorganizować i doskonalić nasze myśli.²

Piękna mowa związana z tworzeniem i podtrzymywaniem relacji międzyludzkich była przedmiotem edukacji już w czasach starożytnych. Uczono w tamtych czasach sztuki i teorii komunikacji, zwanej retoryką. Retoryka jako sztuka pięknej mowy, związanej ze zdobywaniem, a także przekazywaniem informacji, dotyczył...