Dział: Scenariusze
Podświadomie doceniamy walory spacerów w naturze, często myśląc o nich jak o rekreacji, wypoczynku, relaksie bądź zabawie. To wszystko prawda, niemniej jednak ich głównym atutem jest działanie prozdrowotne. Przyroda ma wiele do zaoferowania ciału, psychice i szeroko rozumianemu rozwojowi. Bywa, że przeszkodą przed głębszym kontaktem z nią jest strach bądź niechęć do brudzenia się. Dlatego tym ważniejsza jest świadomość, jak wielki ma ona wpływ na rozwój dzieci i jak można z niej korzystać na co dzień.
Dawno, dawno temu człowiek uważał siebie za gatunek zupełnie odrębny od zwierząt, niezwiązany ze światem przyrody. Antro- pocentrycznie stawialiśmy siebie na pierwszym planie, koncentrując wszelkie doczesne sprawy na dobrobycie homo sapiens, tymczasem zwierzęta pełniły funkcje użytkowe (krowy, świnie, konie, psy) albo zagrażające ludzkiemu życiu (niedźwiedzie, wilki, węże). Współczesny człowiek się zmienia. Transformuje swoje myślenie w kierunku posthumanistycznym – zauważa silne podobieństwo z innymi zwierzętami, a nawet czuje odpowiedzialność za losy przyrody. Wiemy już, że wiele stworzeń ma uczucia, cierpią na choroby podobne do naszych, wiążą się ze swoimi partnerami i budują relacje społeczne w grupach, ich zabijanie prowadzi do wymierania gatunków i ma to wpływ na cały ekosystem. Staliśmy się wrażliwi na ich dobro. Co więcej, zaczęliśmy traktować domowe zwierzęta jak członków rodziny. Powstał nowy rodzaj relacji społecznych1.
Z umiejętności społecznych korzystamy niemal na każdym kroku: kiedy robimy zakupy, załatwiamy sprawy urzędowe, wyjeżdżamy na wakacje, chodzimy do szkoły lub do pracy, podejmujemy leczenie itp. Co prawda współczesna rzeczywistość i konsekwencje pandemii COVID-19 zaowocowały szeregiem rozwiązań i wszystkie z wyżej wymienionych aktywności przeniosły się do świata wirtualnego – możemy zwiedzać najpiękniejsze miasta i muzea z kanapy, zakupy dostarczane są pod drzwi, wszelkie dokumenty przesyłamy pocztą elektroniczną, nauczanie online nie jest już ekstrawaganckim uzupełnieniem wykształcenia, ale stało się podstawą nauczania, również w przedszkolach. Niektórzy naukowcy spekulują na temat nowoczesnego funkcjonowania społecznego, ale jest to zagadnienie osadzone w kolejnych dekadach, zbyt odległych dla naszych przedszkolaków.
W nowym roku szkolnym zapraszam do eksploracji świata przyrody poprzez prowadzenie zajęć metodą projektów. Myślę, że nasze przedszkolaki z radością i ciekawością wejdą w działania związane z tematem, a poszukiwanie odpowiedzi na postawione pytania zachęci je do aktywności w różnych obszarach działań. W ogrodzie i na spacerach spędzamy dużo czasu. Jest to doskonała pora na dokonywanie obserwacji. A więc do dzieła – nasz tegoroczny cykl rozpoczynam tematem „Odlatujące ptaki”.
Złota polska jesień to jeden z najpiękniejszych okresów w cyklu przemiany przyrody. Nie tylko zachwyca feerią mieniących się barw – od wesołych żółci, przez ogniste czerwienie, aż do stonowanych brązów, ale też skłania do pieszych wędrówek, refleksyjnych spacerów i zadumy. To również idealny czas na rozbudzanie dziecięcej kreatywności, wrażliwości estetycznej w bezpośrednim kontakcie z naturą, rozwijanie zmysłów i ciekawości poznawczej. Doskonałym momentem na rozpoczęcie jesiennej przygody może być przypadający na 23 września Dzień Spadającego Liścia.
Minął kolejny nietypowy rok przedszkolny jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Choć wróciliśmy jesienią do pracy, wiosną musieliśmy się zmierzyć z kolejnym ograniczeniami spowodowanymi przez pandemię koronawirusa. Niektóre przedszkola przeszły na nauczanie zdalne, niektóre zamknęły swoje działania do czasu ponownego otwarcia. Mimo iż funkcjonujemy w tej dziwnej rzeczywistości od marca ubiegłego roku, nadal nie potrafimy powiedzieć, że się do tego przyzwyczailiśmy.
Morze dla większości z nas to nie tylko atrakcja turystyczna związana z odpoczynkiem i dobrą zabawą, ale też doskonałe miejsce do poznawania przyrody, kultury, historii i tradycji. Morze to również inspirujące źródło wielu niesamowitych opowieści i niezwykłych legend, które przekazywane z pokolenia na pokolenie nie tylko rozszerzają wiedzę na temat bogactwa i piękna naszego kraju i rozbudzają wyobraźnię, ale też przy okazji promują główne atrakcje nadmorskich regionów.