Obudzić w sobie pasję

Wrozumieniu potocznym „pasja” jest dla nas synonimem hobby lub ulubionego zajęcia, zainteresowania, upodobania, zamiłowania do czegoś. Odnosimy ją do przeróżnych aktywności – uczenia się nowych rzeczy, pogłębiania wiedzy w wybranej dziedzinie, kolekcjonowania przedmiotów, doświadczeń, zajmowania się wybraną czynnością itd. W psychologii „pasja” to kategoria niejednoznaczna. Definiowana jest najczęściej w kontekście motywacji (intensyfikuje aktywność człowieka, ukierunkowuje go i pobudza do działania) lub emocji (obok fascynacji, entuzjazmu, zadziwienia, zaciekawienia jest przyjemnym stanem emocjonalnym). Zatem pasję można rozumieć jako silną potrzebę działania w określonym kierunku, skłonność do aktywności, którą lubimy i uważamy nie tylko za przyjemną, ale również na tyle ważną, że jesteśmy skłonni poświęcić jej czas i energię. 

Australijski psycholog Robert J. Vallerand wyróżnia dwa rodzaje pasji, jakich możemy doświadczać: harmonijną i obsesyjną¹. Oznacza to, że pasja może mieć dla nas zarówno pozytywne, jak i negatywne konsekwencje. Pasja harmonijna jest związana z wewnętrzną potrzebą działania. Możemy ją swobodnie wybrać i kontrolować czas, który na nią poświęcimy. Uznajemy ją za istotną i integralną część życia – dzięki niej budujemy swoją tożsamość oraz pozytywne poczucie własnej wartości. Pozostaje ona w harmonii z innymi naszymi zajęciami i obowiązkami. Daje przyjemność i satysfakcję, przyczynia się do utrzymania dobrego samopoczucia i nastroju. Pozwala doświadczyć przyjemnego stanu silnego skupienia na zadaniu i zaangażowania w jego realizację. Pasja obsesyjna wiąże się z wewnętrzną presją, z pr...