Mieszkańcy ulicy Śmiesznej
Czyli jak zarazić śmiechem dziecko

Mieszkańcy ulicy Śmiesznej

• rozwijanie poczucia humoru,
• wprawianie się w cichym czytaniu zdań prostych i złożonych,
• dostarczenie dzieciom radości płynącej ze zrozumienia absurdalnego tekstu,
• integrowanie grupy w czasie wspólnej zabawy

  Dziecko:

• potrafi w skupieniu wysłuchać utworu literackiego,
• formułuje odpowiedzi na postawione pytania,
• wykazuje się pomysłowością,
• reaguje na ustalone sygnały dźwiękowe i słowne,
• podejmuje próby samodzielnego czytania ze zrozumieniem,
• dopasowuje zdania do ilustracji,
• stosuje ruch kreatywny w zabawie,
• kojarzy opis słowny z ilustracją

• słowna – prezentacja wiersza, rozmowa,
• oglądowa – ilustracje,
•  czynna – zadania do wykonania

• praca z całą grupą,
• indywidualna

5–6 lat

• koperty dla każdego dziecka z podpisami „Do …Antka”, „Do Kuby” itp.,
• zindywidualizowane karty z podpisami, odpowiednie do kompetencji czytelniczych dzieci,
• ilustracje zabawnych postaci,
• chusta animacyjna,
• nagrania CD: Ekoludek dla sześciolatka, Aktywność muzyczno-ruchowa wg B. Strauss, piosenka Pogoda (materiały Klanzy),
• szary papier,
• daszki z kolorowego papieru z wizytówkami mieszkańców,
• napis „Ulica Śmieszna”

Halina Szayerowa Ulica Śmieszna

• do półek dzieci w szatni zostają włożone koperty w przypadkowej kolejności,
• na jednej części sali pod chustą animacyjną rozkłada się ilustracje