Dział: Logopedia i terapia mowy

Rodzice, obserwując rozwój własnego dziecka, szczególną uwagę – oprócz umiejętności motorycznych – poświęcają zdolnościom mówienia. Z doświadczeń terapeutycznych wynika, że ta sfera rozwoju jest przez opiekunów małych dzieci postrzegana jako jedna z najważniejszych. Jednakże rodzice dziecka zagrożonego niepełnosprawnością tracą często poczucie kompetencji rodzicielskich. Dlaczego tak się dzieje?

U dzieci z opóźnionym rozwojem mowy mogą występować również inne ograniczenia, np. dotyczące przetwarzania informacji przedsionkowych, proprioceptywnych, dotykowych i słuchowych. Identyfikacja nieprawidłowego przetwarzania informacji sensorycznych pozwala zapobiec negatywnym skutkom zaburzenia mowy.

Współcześnie w placówkach przedszkolnych coraz większa liczba dzieci objęta jest terapią logopedyczną. Obok kappacyzmu, gammacyzmu czy wad wymowy związanych z innymi zaburzeniami rozwoju najliczniej występującym problemem jest sygmatyzm, czyli seplenienie.
 

Dla niektórych dorosłych to tylko „śmieszna”, „dziecięca”, a nawet „pocieszna” wymowa ich maluchów, warto jednak wiedzieć, że takie realizacje głosek to wady wymowy.

Komunikacja to źródło poznawania samego siebie, własnych możliwości, innych ludzi, otoczenia i świata. Porozumiewanie się pozwala na zaspokojenie podstawowej potrzeby psychicznej człowieka – kontaktu z drugim człowiekiem, wspólnego przeżywania, działania, tworzenia, bycia. Dla każdego człowieka, także dla przedszkolaków, komunikacja jest istotnym elementem funkcjonowania w relacjach z rodziną, rówieśnikami, nauczycielami i innymi ludźmi.

Zaburzenia pojawiające się w rozwoju języka znacząco wpływają na wszystkie sfery rozwojowe dziecka: społeczną, emocjonalną, poznawczą i ruchową. Dziecko mające trudności w komunikacji może całkowicie wycofać się z podejmowania jakiejkolwiek aktywności i nawiązywania relacji z otoczeniem! Dlatego terapię należy zacząć jak najszybciej. Aby tak się stało, niezbędna jest czujność nauczyciela. Co zatem należy zrobić, aby nie przeoczyć niepokojących sygnałów?

Czy przedszkolaki powinny być objęte terapią logopedyczną? Czy dla trzylatków to nie za wcześnie? Takie wątpliwości pojawiają się w rozmowach z rodzicami. Specjaliści – logopedzi, lekarze, terapeuci i nauczyciele – doskonale wiedzą, że im wcześniej rozpoczniemy terapię, tym większe szanse ma dziecko na uzyskanie pozytywnych efektów. Rozwój języka i mowy ułatwia dziecku funkcjonowanie w grupie rówieśniczej, pozwala też na angażowanie się w różnorodne aktywności. Prawidłowy rozwój mowy warunkuje prawidłowy rozwój psychofizyczny, zaburzenia w rozwoju mowy wpływają też na zburzenia w innych sferach rozwojowych.