Wśród współczesnych przedszkolaków, szczególnie w najmłodszych grupach, coraz częściej występuje zjawisko nieprawidłowej artykulacji głosek tylnojęzykowych [k] i [g], w ostatnim okresie obserwuje się, że liczba przedszkolaków z tym problemem stale wzrasta; znacznie rzadziej nieprawidłowo jest realizowana inna głoska tylnojęzykowa [h].
POLECAMY
Głoska [k] jest spółgłoską tylnojęzykową, zwartą, twardą, ustną i bezdźwięczną. Głoska [g] to spółgłoska tylnojęzykowa, zwarta, twarda, ustna i dźwięczna, różni się tylko tym od głoski [k], że przy jej realizacji wprawiane w ruch są wiązadła głosowe. Głoska [h] to spółgłoska tylnojęzykowa, szczelinowa, twarda, ustna, bezdźwięczna.
Najmłodsze grupy przedszkolaków to dzieci 3-letnie. Trzylatek, u którego rozwój mowy przebiega prawidłowo, powinien już poprawnie realizować głoski tylnojęzykowe: [k], [g], [h]. Głoski te pojawią się jeszcze przed 3.r.ż., dokładniej – pomiędzy 2. a 3. r.ż.
W sytuacji gdy głoski te są realizowane nieprawidłowo, należy podjąć oddziaływania z zakresu terapii logopedycznej.
Kappacyzm, gammacyzm – co kryje się pod tymi pojęciami?
Gdy dziecko nieprawidłowo realizuje głoski [k] i [g], mówimy o następujących wadach wymowy:
- kappacyzm – gdy dziecko nieprawidłowo wymawia głoskę [k],[ki],
- gammacyzm – gdy dziecko wadliwie realizuje głoski [g], [gi].
Zaburzenia artykulacji głosek tylnojęzykowych podzielić można na trzy grupy:
- kappacyzm i gammacyzm właściwy,
- parakappacyzm, paragammacyzm,
- mogikapppacyzm, mgigammacyzm.
Kappacyzm i gammacyzm właściwy to deformacja głosek [k] i [g], gdy realizacja tych głose...