Zabawy parateatralne dla przedszkolaków

Poniższe zabawy kształtują i utrwalają wiele pozytywnych cech, które są podstawą późniejszych sukcesów szkolnych i życiowych:

• pomagają wytworzyć stabilne poczucie własnej wartości,
• umożliwiają instynktowne rozumienie różnego rodzaju pojęć,
• pozwalają odreagować napięcia,
• umożliwiają poznanie własnych możliwości ruchowych,
• kształtują zdolność współpracy,
• uczą wrażliwości i uważności w kontaktach z innymi.

Nastroje – dla dzieci w wieku od 3 lat

Zabawa wychodzi lepiej, gdy omówimy wcześniej z dziećmi, na kilku zajęciach, różne emocje i sposoby ich wyrażania. Dziecko, które jest aktorem, odgrywa wybrany przez siebie nastrój miną, gestami, postawą ciała, ruchem. Inne dzieci z grupy mają zgadnąć, o jaki nastrój chodzi. Dla ułatwienia i uatrakcyjnienia zabawy mogą przybrać dokładnie taką samą pozę, naśladując małego aktora. Taką zabawę można przeprowadzić też na siedząco w kręgu, gdy dzieci grają samą mimiką. Starsze przedszkolaki mogą losować emocje do odegrania – w postaci słów lub czytelnych symboli.

Teatr rąk – dla dzieci w wieku od 4 lat

Dzieci wypróbowują możliwość odegrania różnych ról tylko za pomocą dłoni. Mogą udawać ludzi, zwierzęta, rośliny. Mogą wypróbowywać różne gesty i ułożenia, np. zwijać dłoń w pięść, użyć obu dłoni do pokazania paszczy dużego zwierzęcia. Przypomina to trochę teatr cieni. Można wypróbować dwie wersje zabawy – z głosem lub bez. Maluchy mogą prezentować swój „spektakl” w pojedynkę, w parach lub trójkach. Na zakończenie zabawy mogą spróbować utworzyć z dłoni rzeźbę. Jedno z dzieci jest rzeźbiarzem, dwoje lub troje innych – ustawia dłonie zgodnie z poleceniem. Rzeźbiarz może pokazywać im układ dłoni, ustawiać delikatnie ich dłonie. Dzieci tworzące rzeźbę mają prawo nie zgodzić się na określone ustawienie, które im nie odpowiada.

Potem następuje zamiana ról.

Scenki bez słów – dla dzieci w wieku 4–6 lat

Maluchy grają w parach. Wolno im gestykulować, przemieszczać się, robić miny, nie mogą natomiast powiedzieć jednego słowa. Zadaniem dzieci jest odegranie następujących scenek:

• pocieszenie dziecka, które upadło i rozbiło sobie kolano,
• kłótnia,
• spacer z psem,
• udzielanie pochwały i wręczanie nagrody,
• wizyta u lekarza,
• zakupy w sklepie spożywczym.

Nauczycielka wyjaśnia dzieciom na boku, co mają zagrać, zadaniem grupy jest odgadnięcie, czego dotyczyła scenka.

Zjawiska przyrodnicze – dla dzieci w wieku 5–6 lat

Dzieci w kręgu odliczają do 4 lub 5. Następnie mówimy, że wszystkie czwórki lub piątki to aktorzy. Te dzieci losują symbole wyznaczające ich rolę – słońca, tęczy, chmur itp. P...