Każdy człowiek sam określa to, co nazywa dobrem, i to, co nazywa złem. Na rozumienie tych pojęć ma jednak wpływ wiele czynników. Są to m.in. religia, autorytety moralne, filozoficzne, ale przede wszystkim rodzice, opiekunowie, wychowawcy i nauczyciele. Od najmłodszych lat dziecko uczy się przestrzegać zasad moralnych, dlatego uważam, że pytanie o to, jak dzieci postrzegają dobro i zło, jest bardzo interesujące i potrzebne w planowaniu pracy wychowawczo-dydaktycznej w przedszkolu. Współczesna nauka stoi na stanowisku, że w momencie przyjścia na świat dziecko jest amoralne. Nie posiada wrodzonego systemu wartości, a w związku z tym nie ma umiejętności odróżniania czynów dobrych od złych. Cechy moralne nabywa się w ciągu całego życia. Najpierw są one kształtowane w procesie wychowania, a następnie – w toku samodzielnego życia w społeczeństwie.
POLECAMY
Pierwsze pojęcia moralne pojawiają się u dzieci między 1. a 2. r.ż. Są to pojęcia dobra i zła, które kojarzą się w świadomości dziecka wyłącznie z jakimiś czynami. Zachowania dobre to te, które są nakazywane, zaś złe to te zakazywane przez dorosłych. Bardziej ogólne pojęcia dobra i zła pojawiają się dopiero w 4.–5. r.ż. Dziecko, przebywając w otoczeniu ludzi dorosłych, uczy się podstawowych ocen wartościujących. Zaczyna orientować się, że pewne zachowania są niedozwolone i karane, a inne – wymagane i nagradzane. Nie wie często, d...