Ulotka dla rodziców: Dzieci z ryzykiem dysleksji

Rodzicu!

1. Staraj się, by Twoje kilkuletnie dziecko ćwiczyło, na przykład podrzucając i łapiąc piłkę oraz rzucając nią do celu. 
2. Ucz dziecko jazdy na rowerku i hulajnodze, chodzenia po murku, skoków przez skakankę.
3. Jeśli Twoje dziecko w wieku przedszkolnym nie lubi rysować i nie radzi sobie z codziennymi czynnościami: trudno mu nauczyć się samodzielnie jeść, zapinać guziki i zawiązywać sznurowadła „na kokardkę”, nie bagatelizuj tych problemów. Cierpliwie i spokojnie ucz je na zasadzie małych kroków. 
4. Chwal i zachęcaj, nawet jeśli dziecko jest nieporadne: „Potrafiłeś zawiązać jedną pętelkę, spróbuj tak samo zrobić z drugą”; „Pokolorowałeś misia, a teraz spróbuj pomalować drzewo”.
5. Zapewniaj dziecku okazję do ćwiczeń przy wykonywaniu codziennych czynności: nie wyręczaj go w ubieraniu, zapinaniu, nie karm, podsuwaj do wykonania proste zadania. 
6. Zwróć się do logopedy, kiedy zauważysz, że Twoje dwu-, trzyletnie dziecko nie zaczęło mówić albo mówi bardzo źle. Opóźnienie rozwoju mowy to wczesny objaw zwiastujący późniejsze trudności w czytaniu i pisaniu. 
7. Zacznij od sylab – im wcześniej dziecko zacznie ćwiczyć, tym większa szansa powodzenia. Czasami można w ten sposób nawet zapobiec dysleksji i dysgrafii. 
8. Ćwicz u dzieci tak zwany słuch fonemowy, czyli umiejętność wyróżniania głosek, na przykład końcowej i początkowej, a także dzielenia wyrazu na sylaby i scalania sylab. Dzieci z dysleksją mogą mieć trudności z dzieleniem na sylaby, ale jeżeli wcześnie rozpoczniecie ćwiczeni...