Rola rodziny w opiece nad dzieckiem niepełnosprawnym w wieku przedszkolnym

Opieka rodzinna w naturalny sposób wiąże się z tym, o co niewątpliwie trudno w warunkach instytucji, a mianowicie z autentycznym wsparciem emocjonalnym dziecka, dzięki czemu czuje się ono bezpieczne i kochane. Rodzina jest rozumiana jako przestrzeń dostarczania dziecku pozytywnego obrazu świata i pozytywnego wizerunku jego samego poprzez bycie specyficznym miejscem codziennych spotkań jej członków. Umożliwia w ten sposób od najmłodszych lat budowanie pozytywnej samooceny i poczucia własnej wartości, szczególnie w odniesieniu do obserwacji, że świat zewnętrzny często traktuje niepełnosprawność jako coś, co zawsze odbiera jednostce samodzielność bądź też czyni ją na pewien sposób „gorszą” w porównaniu do innych osób. Te rodzaje płynących z rodziny wzmocnień psychicznych i emocjonalnych są niezwykle ważne w kontekście radzenia sobie przez dzieci w kontaktach z szerszym światem zewnętrznym. Zdarza się jednak, że rodziny opiekujące się kilkuletnimi dziećmi niepełnosprawnymi ograniczają kontakty dziecka z szerszym otoczeniem w obawie przed tym, iż mogłoby ono doznać negatywnych reakcji. Chcąc pielęgnować poczucie bezpieczeństwa u dziecka, rodziny tworzą niekiedy rodzaj enklawy, w której podopieczny jest izolowany od kontaktów z innymi, często przez dłuższy czas nie zdając sobie sprawy ze swojego schorzenia. Nie jest to jednak korzystna droga postępowania rodziców bądź opiekunów, choćby wynikała ona ze szczerej troski o dobro dziecka. 

Znaczenie rodziny w opiece nad dzieckiem niepełnosprawnym w wieku przedszkolnym 

Zadaniem rodziny w opiece nad dzieckiem niepełnosprawnym w wieku przedszkolnym jest podejmowanie prób integrowania go z szerszym społeczeństwem, również w ramach uczenia go, jeśli to możliwe, pewnego poziomu samodzielności. Mimo wielu barier i trudności, oprócz korzyści osobistych w postaci rozwoju społecznego dziecka przedszkol...