Przyczyny i objawy tych deficytów i zaburzeń mogą być bardzo różne. Jedno jest pewne – ich występowanie ma duży wpływ na funkcjonowanie dziecka w przedszkolu. Jest podłożem nie tylko niepowodzeń edukacyjnych, ale może również niekorzystnie wpływać na kształtowanie jego osobowości. Dlatego podstawowa wiedza na ten temat powinna być znana nauczycielowi wychowania przedszkolnego, tym bardziej że ma on obowiązek dokonywania wstępnego pedagogicznego rozpoznawania indywidualnych możliwości i potrzeb psychorozwojowych swoich podopiecznych.
POLECAMY
mowa mowie nierówna
Zaburzona komunikacja językowa jest rezultatem indywidualnego tempa i rytmu rozwoju, lecz może być także konsekwencją poważnych zaburzeń rozwoju. Zjawiska tego nie można analizować jedynie z punktu widzenia jego przyczyn lub objawów, lecz także w kontekście społecznym, w jakim dzieci funkcjonują. Warto też pamiętać, że zaburzenia komunikacji mogą towarzyszyć innym, całościowym zaburzeniom rozwojowym, takim jak zaburzenia sprawności ruchowej, autyzm, mutyzm czy reaktywne zaburzenie więzi.
Do najczęściej spotykanych zaburzeń i deficytów w komunikacji językowej występujących u dzieci w wieku przedszkolnym zalicza się:
- dyslalie – zaburzenia polegające na niemożności prawidłowego wymówienia jednego lub kilku dźwięków mowy. W obrębie dyslalii wyróżnia się seplenienie, zastępowanie głoski innymi, np.: spółgłoski sz,...