Porozmawiajmy o pogodzie

Edukacja przyrodnicza i ekologiczna

Jesienią występują wielorakie zjawiska atmosferyczne. Warto uczynić je tematem zabaw dla przedszkolaków. W ten sposób łatwo będzie utrwalić bieżące doświadczenia w ich pamięci. Zabawy ruchowe, których fabuły opowiadają o zróżnicowanych zjawiskach pogodowych (mgle, burzy, gradzie, deszczu, wietrze) i wichurze warto wykorzystać do edukacji przyrodniczej.

Niezwykle ciekawe motywy dla dzieci w wieku przedszkolnym to: kałuża, tęcza, czy pierwszy śnieg zapowiadający nadejście zimy. Przy okazji można przygotować dzieci do dbania o własne bezpieczeństwo. Dzięki temu przekonają się one, że szybkie poruszanie się w gęstej mgle mogłoby być niebezpieczne. Wychowankowie będą mogli sprawdzić także, jak silna potrafi być wichura, jak należy zachowywać się podczas burzy lub w trakcie gradowych opadów. 

POLECAMY

„Uwaga mgła!”

Cele:

  • wychowawczy: wdrażanie dzieci do odpowiedzialności za własne bezpieczeństwo;
  • dydaktyczny: utrwalenie w pamięci wychowanków tego, jak mgła ogranicza możliwość obserwowania otoczenia;
  • w sferze umiejętności ruchowych: uplastycznianie umiejętności ostrożnego poruszania się w pobliżu innych osób; nauczanie umiejętności odpychania się od podłoża rękoma;
  • w sferze zdolności motorycznych: rozwijanie orientacji przestrzennej; doskonalenie zdolności dostosowywania się do zmiennych okoliczności; kształtowanie zdolności reagowania na bodźce akustyczne; rozwijanie siły mięśni dłoni.

Fabuła (narracja)

Jesienią często pojawiają się mgły. Czasem z ich powodu aż trudno dostrzec rzeczy, które są całkiem niedaleko. Kierowcom niełatwo prowadzi się samochody w takich warunkach. Za chwilę sami przekonacie się o tym. Stajecie się kierowcami jeżdżącymi samochodami w gęstej mgle. Nie zapomnijcie o tym, żeby co jakiś czas zatrąbić! Dzięki temu inni kierowcy dowiedzą się, że jesteście w pobliżu.

Przebieg 

Każde z dzieci, zamknąwszy oczy, klęka na własnym kocyku gimnastycznym. Zadaniem uczestników zabawy będzie przemieszczanie się po omacku w dowolnych kierunkach, tak aby nie natrafić na nikogo ze współćwiczących. Kocyki wprawia się w ruch, odpychając się rękoma od podłogi. By poinformować innych o swojej obecności, co jakiś czas należy wydawać odgłosy przypominające trąbienie. Dzięki temu dzieci mogą ostrzegać koleżanki i kolegów o swojej obecności oraz dostosowywać kierunek „jazdy” do zachowań pozostałych osób. Nauczyciel czuwa, by wychowankowie nie poruszali się blisko miejsc, w których znajdują się jakiekolwiek przeszkody.

Pogadanka końcowa

Z powodu gęstej mgły bardz...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań magazynu "Wychowanie w Przedszkolu"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI