Tworząc zabawy systemu Edukacja przez ruch (EPR), nauczyciel planuje ruch i jego określone procedury, które realizowane rytmicznie, najczęściej przy udziale pięknej muzyki, pozwalają dzieciom zabudować przestrzeń np. małej kartki, dużego arkusza papieru przyklejonego do stołu, podłogi, ściany. Czasami zabawa prowadzi do zabudowy realnej przestrzeni trójwymiarowej, dzieci bowiem konstruują i stawiają w przestrzeni formy z materiału naturalnego, kartonu lub innych tworzyw. Aktywność dzieci ma wymiar holistyczny, doskonali zmysły i prowadzi do poznania realnych funkcjonalności świata, choć dotyczy zaledwie bliskiego im środowiska, które eksplorują. Istotą zabaw systemu EPR jest ich wymiar przestrzenny. Ruch i różne pozycje w ruchu, które przybierają dzieci, stwarzają możliwość do uczenia się matematyki w przestrzeni, co wzmacnia stopniowe rozumienie takich pojęć, jak: na prawo, na lewo, w górę, w dół, obok, pomiędzy, w narożniku, pośrodku, za, przed, dalej, bliżej, wysoko, nisko itd. Wszystkie zabawy systemu EPR wykorzystują pełną aktywność matematyczną dziecka, nawet jeżeli sam przedszkolak nie ma jeszcze świadomości, iż jego działanie można określić jako matematyczne.
POLECAMY
Proces tworzenia układów fraktalnych na podstawie kodu
Rytmiczne kreślenie znaków grafomotorycznych w systemie Edukacja przez ruch odbywa się zawsze za po...