Język obcy nowożytny w przedszkolu

Doświadczenia przedszkolne dotyczyć mogą każdej naturalnej sytuacji edukacyjnej, która umożliwi dziecku odkrycie znaczenia słowa czy prostego wyrażenia w języku obcym wynikającego bezpośrednio z podejmowanego działania. Dzieci uczą się bowiem poprzez działanie, a ono stanowi bazę do rozumowania, prowadzi do odkrycia pojęć. Zadaniem przedszkola jest organizacja holistycznych zajęć zdominowanych przez zabawę, aby to właśnie zabawa stała się źródłem sytuacji, w której to proste i adekwatne do rozumowania dziecka słowa staną się elementem tejże zabawy. Wprowadzane przez nauczyciela słowa w języku obcym nowożytnym powinny mieć konkretne znaczenie dla istoty samej przeprowadzanej zabawy: ruchowej, plastycznej, konstrukcyjnej; ich dobór charakteryzować powinna powtarzalność zastosowania ponieważ odkrycie i nabycie przez dziecko pewnej umiejętności zachowa ją w sposób trwały jedynie za przyczyną częstego jej zastosowania. Ważna zatem w przedszkolu staje się sama organizacja sytuacji sprzyjających obcowaniu z językiem obcym, a nawet stosowne rekwizyty. Obok misia, lalki czy pacynki, która przemawia do dzieci w języku ojczystym, dobrze byłoby, aby gdzieś w kąciku lub na przedszkolnej półce znalazł się np. miś o imieniu Sam, którego samo uchwycenie w ręce przez nauczyciela prowokuje dzieci do gestu i wypowiedzenia np. „Hello Sam!”. Przedszkole to miejsce organizacji zabawy, której twórcami są także same dzieci. Powinniśmy o tym pamiętać, aby nowa podstawa programowa nie stała się nieuzasadnioną pokusą organizacji regularnych lekcji języka obcego nowożytnego w przedszkolu. 
To w zabawę należy wplatać delikatnie elementy języka obcego, z niezwykłą starannością dobierać słowa dziecku nieznane, aby je poznało zgodnie z naturą procesu uczenia, oczekiwaniami i potrzebami rozwojowymi.

Naturalne sytua