Jak postępować, gdy w jednej sali uczą się i bawią dzieci o różnych możliwościach fizycznych, emocjonalnych i umysłowych? Jakimi zasadami powinien kierować się wychowawca, by jego praca była efektywna, satysfakcjonująca i pozytywnie wpływała na rozwój najmłodszych?
Autor: Kinga Katarzyna Szozda
Psycholog-terapeuta, pedagog. Obecnie współpracuje ze Stowarzyszeniem „Szansa” (w którym prowadzi Warsztaty Umiejętności Wychowawczych dla rodziców, konsultacje indywidualne dla dorosłych i dzieci, dyżur dla rodziców w jednym z Warszawskich przedszkoli) oraz z Fundacją „Akcja”
(gdzie prowadzi warsztaty dla par w kryzysie, terapię indywidualną oraz interwencję kryzysową dla ofiar przemocy domowej).
Konflikty są nieodłączną częścią życia. Mogą być błahe, ale mogą też przybierać niebezpiecznie groźne formy. To, czy będą dla dziecka swoistą nauką na przyszłość, czy też staną się ciężarem i przeszkodą w budowaniu szczęścia, w dużej mierze zależy od nas – ważnych dla dziecka dorosłych. Jak zatem postępować, by pomiędzy dziećmi nie pojawiła się nadmierna rywalizacja, by grupa stanowiła „zgraną paczkę”, a nie toczyła ze sobą regularne wojny? Na co warto zwrócić uwagę, gdy rodzą się konflikty? Czego się wystrzegać? Oto kilka krótkich zasad, z którymi warto się zapoznać.
Obowiązki to nieodłączny element codzienności każdego człowieka. O tym, czy w przyszłości dzieci będą je traktować jako ciężar, czy też zaakceptują jako nierozłączną i naturalną cześć życia, decyduje forma, w jakiej zagoszczą w codziennym planie dnia najmłodszych. Kiedy zatem i jak wprowadzać je w domu i przedszkolu? Czy w parze z nimi powinny iść przywileje? Jakie korzyści płyną z ich posiadania, a jakie ryzyko niesie ich brak?