Dzień Kredki to wpisana w kalendarz coroczna okazja, aby poprzez zabawę wspierać wszechstronny rozwój dzieci, szczególnie tych ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Odpowiednio dobrane aktywności mogą ułatwiać wyrażanie emocji, poznawać nowe wiadomości, wspomagać integrację grupy i kompetencje społeczne, rozwijać sprawność manualną, koordynację wzrokowo-ruchową, percepcję wzrokową i słuchową, a także budować poczucie własnej wartości.
Dział: Zajęcia na czasie
Teatr w przedszkolu to coś więcej niż przedstawienie – to spotkanie dziecka z magią opowieści, emocji i wyobraźni. Scena, światła i aktorzy przyciągają uwagę najmłodszych, którzy z zapartym tchem śledzą rozwój wydarzeń. Niezależnie od tego, czy spektakl odbywa się w sali przedszkolnej, w teatrze czy w domu kultury, dzieci wchodzą w świat, w którym wszystko jest możliwe. To doświadczenie nie tylko bawi, ale też rozwija, uczy empatii, koncentracji i współdziałania.
W polskim języku edukacyjnym przez wiele lat używano określenia „specjalne potrzeby edukacyjne”, które miało zwrócić uwagę na potrzeby dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami lub deficytami takimi jak dysleksja czy też doświadczającymi szczególnych trudności w uczeniu się. Jednak aktualny poziom wiedzy o rozwoju człowieka oraz o charakteryzującym go zróżnicowaniu powoduje, że coraz częściej można usłyszeć o potrzebach zróżnicowanych. Fakt, iż grupa dzieci jest zbiorem osób uczących się i doświadczających rzeczywistości w zróżnicowany sposób, powoduje, że planowany proces edukacyjny powinien uwzględniać nie tylko różne formy przekazu wiedzy, ale także zróżnicowane formy aktywności dziecięcej, w tym związane z ruchem i fizycznym pobudzaniem układu nerwowego wspierającym rozwój i edukację.
Według szacunków Światowej Organizacji Zdrowia nawet 10–20% dzieci i młodzieży na świecie doświadcza różnego rodzaju trudności psychicznych, w tym zaburzeń emocjonalnych, problemów z koncentracją czy objawów lękowych. W grupie dzieci w wieku od 4. do 7. roku życia zaburzenia emocjonalne i behawioralne są diagnozowane u około 12% populacji globalnej, a wśród dzieci od 8. do 10. roku życia ten odsetek może wzrastać nawet do 15%. W Polsce, według danych Instytutu Psychiatrii i Neurologii, problemy natury psychicznej dotyczą około 9% dzieci w wieku 4–7 lat, a w przedziale 8–10 lat – już ponad 13%. Co istotne, liczba zgłaszanych trudności rośnie z każdym rokiem – w ostatniej dekadzie hospitalizacje dzieci z powodu zaburzeń psychicznych wzrosły o niemal 40%.
Sielandia to wspaniała kraina podzielona na sześć królestw: Królestwo Kwiatów, Królestwo Borów, Królestwo Wody, Królestwo Gór, Królestwo Pustyń i Królestwo Lodu. W tej opowieści wybierzemy się do przedszkola na Jagodowym Wzgórzu w Czarogrodzie, jednym z ogromnych i przepięknych lasów w Królestwie Borów.
Taniec to bardzo stara sztuka, za pomocą której od ponad dziewięciu tysięcy lat ludzie wyrażają siebie i swoje emocje. W niemal każdym kraju, a nawet pomniejszych ich rejonach, społeczności rozwijały swoje tradycyjne regionalne style tańca – od rytmicznych podskoków Masajów żyjących w Afryce, przez balet i indiańskie tańce przy ognisku, aż po capoeirę wywodzącą się ze sztuk walki. Tańczono rytualnie, obrzędowo, ale również bojowo, jak czynią to do dzisiaj Nowozelandczycy. Taniec to forma sztuki, artystycznej ekspresji, ale również sport turniejowy.
