Wiosna na talerzu przedszkolaka

Zadania: 

• kształtowanie nawyku jedzenia past kanapkowych,
• poszerzenie świadomości dzieci z zakresu zdrowego odżywiania,
• zachęcanie dzieci do spożywania kiełków – źródła cennych składników odżywczych.

Metody pracy: 

• pogadanka, działania praktyczne – zajęcia kulinarne, zajęcia ruchowe. 

Formy pracy: 

• indywidualna, grupowa. 

Wprowadzenie do zajęć

Nauczyciel zadaje pytania, na które dzieci odpowiadają postawą ciała: 

• odpowiedź TAK – klaskanie, 
• odpowiedź NIE – leżenie na podłodze, 
• odpowiedź CZASAMI – kołysanie się na boki.
  Chętnie piję wodę.
  Na kolację można zjadać słodycze.
  Najważniejszy posiłek dnia to obiad.
  Jem codziennie świeże warzywa.
  Dzieci mogą pić colę.
  Na śniadanie piję mleko.
  Kolację jemy tuż przed snem.
  Prawdziwe kakao ma gorzki smak.
  Zawsze pierwsze śniadanie.
  Lubię ciemne pieczywo.

Wprowadzenie do zajęć – dyskusja

Nauczyciel nawiązuje do tematu wiosny. Przypomina o zdrowych nawykach żywieniowych dotyczących regularnego spożywania warzyw i owoców. Zwraca uwagę, że wraz z nadejściem wiosny przyroda budzi się do życia, dni stają się coraz dłuższe, słońce mocniej przygrzewa, na drzewach pojawiają się listki. Również nasze organizmy są spragnione słońca, potrzebują sporej dawki witamin. Dbając o zdrowe odżywianie, jesteśmy w stanie odpowiednio wzmocnić nasze organizmy, dostarczyć im niezbędnych składników odżywczych. To, co jemy, wpływa na nasze zdrowie i lepsze samopoczucie. 

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

• Co powinniśmy jeść, chcąc dostarczyć organizmowi więcej witamin, wzmocnić go?
• Jak często powinniśmy jeść owoce i warzywa? (pięć porcji warzyw, dwie–trzy porcje owoców)
• Jakie znacie wiosenne warzywa i owoce?

Nauczyciel umieszcza ilustracje symbolizujące cztery pory roku. Dzieci rozpoznają poszczególne zdjęcia. Prowadzący prosi, aby do każdej ilustracji dzieci dopisały owoce i warzywa, które kojarzą się z daną porą roku.

Podczas zajęć plastycznych dzieci mogą przygotować rysunki sezonowych owoców/warzyw i stworzyć plakat.

Kalambury
Nauczyciel zaprasza dzieci do udziału w zabawie Kalambury. Dzieci tworzą dwie grupy. Po kolei każde dziecko (lub po trzy–cztery wybrane osoby) z danej drużyny losuje obrazek z ilustracją wiosennych warzyw/ owoców. Na stole nauczyciel rozkłada produkty odpowiadające wylosowanym zdjęciom. Dziecko, które wylosuje obrazek, opisuje, co widzi na ilustracji. Dzieci z tej samej drużyny próbują odgadnąć poprawną nazwę, wybierając odpowiedni produkt. Każde wybrane warzywo lub owoc jest traktowane jak zdobyty punkt.

„Zdrowy kiełek”

• Wstęp do dyskusji.
  Nauczyciel zadaje dzieciom zagadki: 
  –    Nie listek, nie kwiatek, rośliny zadatek. Ma go każde nasienie, najpierw on wrasta w ziemię (kiełek)
  –    Co to są kiełki? 
  –    Jakie znacie kiełki? Czy jecie je na co dzień?
  –    W jakich potrawach możemy wykorzystać kiełki? 
  (kanapki, pasty, surówki, sałatki)
   
• Prowadzący pokazuje dzieciom kiełki, np. rzodkiewki, brokuła, słonecznika. Zachęca do degustacji i opowiada o wartościach odżywczych kiełków.
  Kiełki stanowią cenne źródło białek, tłuszczów, witamin oraz soli mineralnych. Są doskonałym dodatkiem do zup, sałatek, twarożku i kanapek. Kiełki są smaczne, zdrowe, łatwe w hodowli i dostępne przez cały rok. Spożywamy je w postaci surowej lub po obróbce cieplnej (gotowanie, smażenie). Obróbki cieplnej potrzebują kiełki roślin strączkowych, m.in. grochu, fasoli, bobu, soczewicy, soi. Zanim roślina wypuści łodygę, liście, kwiaty i owoce, wszelkie swoje właściwości magazynuje w nasionach, dlatego kiełki zawierają więcej składników odżywczych niż dojrzała roślina.
   
• Słuchanie opowiadania pt. Tajemnica małego nasionka J. Wasilewskiej.
  Było sobie ziarenko. Ziarenko było maleńkie i słabe. Bało się, że zjedzą je ptaki albo polna myszka. Ale zaopiekował się nim ogrodnik, który był duży i silny. Chodził po ogrodzie z łopatą i kopał ziemię. Włożył ziarenko do świeżo skopanej ziemi. A tam pod ziemią było ciemno, ciepło i cicho. „Teraz sobie pośpię” – pomyślało ziarenko. Leżało spokojnie przez jakiś czas, aż nagle poczuło, że wokół zrobiło się mokro. Ach! To pewnie ogrodnik podlał ziemię! Rozzłościło się okropnie. Ze złości zaczęło się nadymać i pęcznieć tak mocno, aż pękło. Ale nic złego się nie stało. W miejscu pęknięcia pojawił się mały, biały kiełek. Małe ziarenko zaczęło szybko rosnąć. Ogrodnik je podlewał, a słońce ogrzewało swoimi promieniami i w niedługim czasie zamieniło się w piękny, kolorowy kwiat.
  –    Co zrobiło ziarenko w ziemi?
  –    Co pojawiło się w miejscu pęknięcia?
  –    Co jest potrzebne, aby nasionka mogły kiełkować? (wilgoć, światło, odpowiednia temperatura)
  –    Jakie...