Pod parasolem życzliwości

Życzliwy to przede wszystkim człowiek dobrze nastawiony do innych, o łagodnym usposobieniu, miły, wykazujący się wysoką kulturą osobistą, skłonny do pomocy. Serdeczność wobec innych okazuje dobrym słowem i dobrym czynem. Przy tym szanuje drugiego człowieka. Stara się go zrozumieć, jest wobec niego pełen empatii, potrafi współczuć, pochylić się nad istotą problemu, doradzić. W trudnych sytuacjach dla innych jest w stanie wykazać się nie tylko skutecznością działania, ale potrafi być wyrozumiały i dyskretny. Jest wiarygodny w swoich poczynaniach, szczery, uprzejmy i lojalny. W niezręcznych okolicznościach wykazuje się dyplomacją, zachowuje takt i umiar. Nie wyśmiewa, nie obgaduje, nie oczekuje niczego w zamian. Wyraża przyjazny stosunek do innych. Jego otwarta postawa, ciepły uśmiech i dobre słowo sprawia, że lubimy przebywać w jego towarzystwie. Czasami uda nam się dostrzec w nim to, co skrywa tak doszczętnie i o czym już dawno przestaliśmy mówić głośno – jego ogromne dobre serce. 

Być uprzejmym i życzliwym to znaczy posiadać umiejętność przyjaznego współżycia z innymi ludźmi. Dziecko nauczone tych wartości w swym najbliższym środowisku rodzinnym będzie równie uprzejme i życzliwe w społeczeństwie
Brigitte Beil

Życzliwość znajduje się w kanonie tych pozytywnych wartości, które powinniśmy jako pedagodzy zaszczepić i pielęgnować w najmłodszych uczestnikach procesu edukacyjnego. Ogromny kryzys wartości, jaki przeżywamy we współczesnym świecie, skłania nas to zabrania wyraźnego stanowiska w tej kwestii. Jako profesjonalni wychowawcy przyszłych życzliwych obywateli powinniśmy posiadać w swoim warsztacie dorobku zawodowego odpowiednie metody i formy pracy pozwalające skutecznie wprowadzić dzieci w świat pożądanych i drogocennych wartości -niewątpliwie życzliwość jest jedną z nich. 

Życzliwość nie jest cechą wrodzoną. Można się jej nauczyć. Podstawą edukacji w tym zakresie jest dobry wzorzec ulokowany zarówno w środowisku rodzinnym, jak i przedszkolnym. Otwarta, pełna empatii, zrozumienia i szacunku postawa nauczyciela oraz najbliższych dorosłych przebywających w otoczeniu najmłodszych, którzy podczas codziennych sytuacji znajdą czas na drobne gesty życzliwości skierowane do dziecka, zdecydowanie  pomoże w rozwoju pozytywnych zachowań społecznych. Doznawanie życzliwości to jednak za mało. Należy dzieci nauczyć odczuwania radości poprzez bezpośrednie adresowanie gestów pełnych serdeczności do innych. Nie tylko bowiem branie, ale również dawanie może sprawić ogromną przyjemność i spowodować, że wszyscy – zarówno biorca, jak i dawca życzliwości – przynajmniej przez moment poczują się szczęśliwi. 
Żeby utrwalić dobre wzorce zaszczepione u najmłodszych, postarajmy się stworzyć odpowiednią otoczkę wokół najmniejszych, zauważonych przez nas oznak życzliwości, jakie wychowankowie kierują względem siebie lub do nas samych. Pochwalmy, wyróżnijmy na tle grupy, odwołajmy się do ich...