Nieśmiałe dziecko w grupie przedszkolnej. Jak efektywnie wspierać wycofanych uczniów?

Temat numeru Otwarty dostęp

Pojawienie się nieśmiałego dziecka w grupie przedszkolnej to częsta sytuacja. Walka z nieśmiałością jest dużym wyzwaniem nie tylko dla rodziców takich dzieci, ale również dla wychowawców przedszkolnych. Jak sobie radzić z tym zjawiskiem? Jak wspierać dzieci wycofane i izolujące się?

Nieśmiałość wśród dzieci jest bardzo ważnym tematem, ponieważ oprócz dzieci śmiałych, otwartych w kontaktach społecznych, chętnych do podejmowania wszelkich działań prawie w każdej grupie przedszkolnej można spotkać dzieci, które wykazują trudności w tym zakresie. Zadaniem nauczyciela jest zauważenie tego problemu i znalezienie sposobu, aby takiemu dziecku pomóc. 

Często nie zauważa się go od razu, ponieważ na tle dzieci bardziej ekspresyjnych, umiejących powalczyć o uwagę nauczyciela dzieci nieśmiałe wydają się spokojne, opanowane i ciche. Dopiero w sytuacjach gdy oczekujemy od dziecka pewnej aktywności, np. podczas zajęć dydaktycznych, występów artystycznych, pracy w parach lub grupach, czy w sytuacjach swobodnych, kiedy chcemy porozmawiać z dzieckiem, poznać je bliżej, zderzamy się z onieśmieleniem, unikaniem kontaktu wzrokowego, biernością podczas prób zmotywowania dziecka do wypowiedzi i w rezultacie z niepodejmowaniem działań proponowanych przez nauczyciela lub inne dzieci. 

W takich sytuacjach rodzi się pytanie: co zrobić, aby takim dzieciom pomóc? Jak z nimi odpowiednio pracować?

POLECAMY

Czym jest nieśmiałość i jakie są jej przyczyny?

W literaturze można znaleźć wiele definicji nieśmiałości. Zdaniem P.G. Zimbardo nieśmiałość „jest pojęciem nieostrym – im bliżej mu się przyglądamy, tym więcej odkrywamy odmian nieśmiałości […] Jest to złożona przypadłość, która pociąga za sobą całą gamę skutków – od lekkiego uczucia skrępowania, przez nieuzasadniony lęk przed ludźmi, aż do skrajnej nerwicy”.

S. Gerstmann definiuje nieśmiałość jako „rodzaj pewnej postawy emocjonalnej, wykształconej pod wpływem rzeczywistych niepowodzeń, które sprawić mogą, że jednostka zaczyna postępować ostrożnie, oczekując i przewidując trudności na swej drodze do celu”.

Niestety, nie ma jednoznacznej genezy nieśmiałości, jest za to wiele teorii, które próbują wyjaśnić jej przyczyny. Ich punktem wyjścia są uwarunkowania społeczne, biologiczne, wewnętrzne i środowiskowe człowieka. Prawdopodobnie wszystkie te aspekty mają wpływ na wywołanie nieśmiałości. 

Do najczęstszych czynników, które wpływają na pojawienie się nieśmiałości, zalicza się:

  1. specyficzną konstr...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI