Agresja, której się uczę

Skąd się bierze agresja? 

Warto podkreślić, i to już na samym początku, że agresja jest pojęciem bardzo rozpowszechnionym, a zarazem bardzo niejednoznacznym. Zwykle agresja kojarzy nam się z intencjonalnym, wrogim działaniem przeciwko komuś (osoba) lub czemuś (rzecz). W myśl tej interpretacji ktoś pragnie celowo wyrządzić krzywdę i sprawić ból, przykrość. Zagłębiając się w literaturę oraz powadzone dyskusje zarówno praktyków, jak i badaczy, bardzo szybko dostrzeże się wiele niespójnych, a niekiedy wręcz sprzecznych wniosków, które budzą polemikę. Jednym z takich poglądów jest biologiczna koncepcja o naturalnej skłonności natury ludzkiej do zachowania agresywnego. Zgodnie z tym założeniem, każda jednostka ma swoisty instynkt walki, który wykorzystuje dla przeżycia oraz zachowania swojego dobrostanu. W tym wypadku łączy się agresję z występowaniem uczucia gniewu, który może stać się impulsem do przejawiania określonego, wrogiego zachowania. Co więcej, według badaczy szerzących tę koncepcję ten rodzaj instynktu jest jedną z najsilniejszych form napędowych ludzkiego działania! Oczywiście, może on powodować eskalację agresji lub ulec zahamowaniu, np. poprzez socjalizację. 

Agresja a gniew

Agresja to zamierzone, intencjonalne DZIAŁANIE, które może przebiegać w formie werbalnej (np. przezywanie, wyzywanie) lub w formie fizycznej (np. wszczynanie bójek, podstawianie nogi, ale też szczypanie, popychanie). Powodowane może być:

• agresją wroga, kt...