Pisania też się nauczę!

Propozycja kształcenia umiejętności: dziecko interesuje się pisaniem, kreśli znaki literopodobne i podejmuje próby pisania

Naukę pisania w przedszkolu należy traktować jako wprowadzenie do długotrwałego procesu, który będzie kontynuowany przez kolejne lata nauki w szkole. Dlatego praca na poziomie edukacji przedszkolnej w zakresie rozwijania zainteresowania pisaniem, w głównej mierze musi opierać się na rozwijaniu wewnętrznej motywacji dziecka do pisania, rozwijaniu jego zainteresowania słowem drukowanym. Pomimo wielu kontrowersji wywołanych wprowadzeniem elementów pisania do wychowania przedszkolnego, należy przypomnieć, że w niczym nie zmienia to podstawowego założenia systemu pracy przedszkola. Wszystkie treści, w tym również te z zakresu rozwijania zainteresowania pisaniem, powinny być realizowane poprzez stwarzanie dzieciom warunków stymulujących ich aktywność, przy zastosowaniu podstawowej formy, jaką jest zabawa. Należy także zwrócić uwagę, że punktem wyjścia w pracy wychowawczo-dydaktycznej przedszkola powinno być przede wszystkim stwarzanie warunków do ogólnego rozwoju dziecka, którego składową jest m.in. rozwijanie umiejętności z zakresu pisania. Przygotowania do nauki pisania, zapoczątkowane w grupie dzieci trzyletnich, należy kontynuować na coraz wyższym poziomie przy równoczesnym dołączaniu nowych elementów w zakresie kształconych umiejętności i nawyków w kolejnych grupach wiekowych. Jakie to umiejętności? Jest ich wiele: rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej, koncentracji uwagi, rozwijanie pamięci słuchowo-wzrokowej, kształtowanie umiejętności analizy i syntezy wzrokowej wyrazów, rozwijanie sprawności manualnej, odtwarzania różnych form i kształtów, znaków literopodobnych, koordynacji sensoryczno-motorycznej. W realizacji kształtowania przedstawionych sprawności i umiejętności należy pamiętać o kilku zasadach. Dotyczą one tego, że kształtowanie ich powinno odbywać się w formie zabawowej, przy wykorzystaniu urozmaiconych środków dydaktycznych, w dostosowaniu do wieku i możliwości dzieci. Ponadto powinno opierać się na działalności dziecka, przy stwarzaniu warunków do realizacji własnych pomysłów poprzez różne formy aktywności.

Charakterystyka poziomu rozwoju umiejętności trzylatka

Sprawność manualna dzieci trzyletnich, w tym umiejętność odwzorowywania kształtów jest na bardzo niskim poziomie, który wymaga ustawicznych ćwiczeń usprawniających. Na pewno nie mogą one przybierać formy stricte graficznych ćwiczeń z wykorzystaniem typowej karty pracy. Powinny odbywać się poprzez organizację różnorodnych form zabaw. Dla dzieci w tym wieku, wszelka działalność nauczyciela w kierunku rozwijania ich sprawności do pisania, powinna być „ukryta” w organizowanej zabawie ruchowej czy plastycznej, w stwarzaniu warunków do własnej aktywności, ze szczególnym uwzględnieniem...