Współdziałanie i wzajemne wsparcie w grupie przedszkolnej – ósme zajęcia treningu umiejętności społecznych z bajką terapeutyczną

Zagadnienie współpracy na zajęciach treningu umiejętności społecznej było omawiane w marcowym numerze „Wychowania w Przedszkolu”, ale zwracałam uwagę na zgoła inny kontekst. Choć charakter ćwiczeń i temat przewodni załączonej do tekstu bajki mogą wydawać się podobne, w niniejszym artykule skupiam się na aspekcie sprawstwa i możliwości, jakie wynikają z interakcji w grupie społecznej, w tym również w grupie maluchów. 

Kiedy Rosja zaatakowała Ukrainę, w całej Polsce wyszliśmy ze swoich domów i ruszyliśmy z pomocą uchodźcom szukającym schronienia i pomocy. W wielu przedszkolach stworzono punkty zbiórki darów, w miastach i miasteczkach powstały przestrzenie, w których uchodźcy znajdowali dach nad głową, harcerze i animatorzy ruszyli do punktów recepcyjnych, aby rozweselać małe dzieci. Zrobiliśmy i robimy wszystko, co w naszej mocy. Nikt nie kazał nam tego robić. Nie dostaliśmy przykazu, nie było to naszym obowiązkiem. Solidarność z naszymi wschodnimi sąsiadami była dla nas naturalna i jakże potrzebna.
Szybko zauważyliśmy, że pomaganie innym pomaga nam samym. Oglądanie czy słuchanie informacji o tym, co się dzieje nie tak daleko od naszego kraju, było przerażające, przygnębiające i wzbudzało ogromne poczucie bezradności. Wszystkie te uczucia dotykały również naszych najmłodszych. Z przyjemnością obserwowałam zmiany w placówkach, w których na szybach w oknach pojawiły się żółto-niebieskie flagi. Nauczyliśmy się, że gesty wzajemnego wsparcia dodają otuchy i siły. Nieważne, jaki jest ich zakres.

Przy okazji realizacji omawianych zagadnień proponuję rozpocząć zajęcia od bajki terapeutycznej, a później przeprowadzić zamieszczone poniżej ćwiczenia i zabawy, aby od początku omówić zagadnienia związane z bezradnością i sposobami, dzięki którym możemy sobie z nią poradzić.

Przy okazji pragnę podziękować maluchom z Przedszkola Publicznego nr 1 w Osielsku, dzięki którym powstała bajka o Misiu Zdzisiu, Szczurku Arturku i wielkiej ulewie. Było mi bardzo miło rozmawiać z Wami o zawodzie pisarki! Przy okazji pragnę zachęcić Państwa do tworzenia swoich bajek terapeutycznych wspólnie z podopiecznymi. Ich pomysły mogą nas pozytywnie zaskoczyć. Wiadomo przecież, że dorosły umysł nie ma szans konkurować z dziecięcą wyobraźnią i kreatywnością!

ĆWICZENIA I ZABAWY

Powitanie – „Wędrujące hula-hoop”
Poproś dzieci, aby stanęły w kole i złapały się za dłonie. Załóż sobie przez ramię jedno hula-hoop. Zadaniem całej grupy będzie takie przechodzenie przez obręcz, aby pokonał ją cały łańcuch dzieci i by nikt nie puścił ręki koleżanki lub kolegi. Ważne, aby pokazać maluchom, że to zadanie jest o wiele prostsz...