Dziecko 2E – podwójnie wyjątkowe w przedszkolu

Podwójnie wyjątkowe, czyli jakie?

Na pierwszy rzut oka podwójnie wyjątkowe dzieci nie różnią się od swoich rówieśników w grupie. Jednak uważna obserwacja tych dzieci w relacjach z innymi dziećmi i pracownikami przedszkola, sposób wykonywania przez nie rozmaitych zadań oraz reakcje na sukcesy i porażki pozwalają dostrzec diametralne różnice. 

Mowa tu o dzieciach wybitnie uzdolnionych i równolegle zmagających się z różnego rodzaju zaburzeniami rozwojowymi, problemami zdrowotnymi lub innymi znacząco utrudniającymi pełny rozkwit uzdolnień. 

Praca z takimi dziećmi jest szczególnym wyzwaniem i wymaga absolutnego profesjonalizmu, zwłaszcza że nierzadko mikrodeficyty rozwojowe i rozmaite problemy przyczyniają się do przytłumienia wybitnych zdolności, do ich marginalizacji, a w ostatecznym rezultacie – do zatracenia na zawsze. 

Dziecko podwójnie wyjątkowe – wyzwanie dla rodziców i nauczycieli

Podwójna wyjątkowość nie jest łatwa ani dla prezentującego te cechy dziecka, ani dla pracujących z nim nauczycieli, ani dla środowiska rodzinnego. Jest wysoką poprzeczką i szczególnym wyzwaniem, więc powinna skłaniać do wysokiej odpowiedzialności moralnej i profesjonalizmu, chronić dziecko o specyficznych potrzebach edukacyjno-wychowawczych przed często niezamierzonymi działaniami o charakterze tzw. „niedźwiedziej przysługi”. 

W obszarze poznawczym należy dostarczać dziecku atrakcyjnych, niestandardowych zadań skłaniających do ich rozwiązywania w sposób twórczy, nietuzinkowy; rozwijać ciekawość poznawczą; zadbać o urozmaicone sposoby zdobywania wiedzy i umiejętności; nie skupiać się tylko na talentach dziecka, ale pamiętać też o jego słabszych stronach i wspierać je, opierając się na stronach mocnych; systematycznie stosować zasadę stopniowania trudności; zachęcać do udziału w różnego rodzaju konkursach, prezentacjach. 

W obszarze emocjonalnym kluczową sprawą jest kształ...