Po kilku tygodniach od końca wakacji nauczyciel nowej grupy przedszkolnej może już wstępnie poznać sposób funkcjonowania „swoich” dzieci. Widzi, że Zosia chce wszystkimi rządzić i naśladuje „ciocię”, Janek najbardziej lubi przeglądać książeczki i układać puzzle, a Piotruś lubi wszystkich rozśmieszać i wymyśla „szalone” zabawy, w które wciąga większość kolegów. Z kolei Kasia nie przepada za zabawami ruchowymi, za to godzinami może przebierać lalki – samotnie lub z wybraną koleżanką. Każde z tych dzieci zachowuje się tak, żeby zaspokoić swoje potrzeby. Od urodzenia były bardzo różne – z indywidualnym zapotrzebowaniem na bodźce, kontakty towarzyskie, z różną wrażliwością. Takie cechy psychiki człowieka, zdeterminowane w dużej mierze biologicznie, nazywamy temperamentem.
Autor: Anna Biernacka
Nauczyciel mianowany, pedagog i psycholog. Ukończyła kurs I i II stopnia terapii integracji sensorycznej. Obecnie pracuje w poradni psychologiczno-pedagogicznej.
W słowniku języka polskiego możemy przeczytać, że wstyd to „przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp., zwykle połączony z lękiem przed opinią”. Wstyd jest bardzo trudną emocją, ponieważ dotyka poczucia własnej wartości. Jest też emocją pojawiającą się nieco później w rozwoju dziecka, gdyż wymaga zrozumienia i przyjęcia pewnych norm oraz odrębności innych osób, które mogą nas oceniać.
