Dzień Rodziny – scenariusz przedstawienia

Wstęp 

Na scenę wchodzą 
wszystkie dzieci, ustawiają się w półkolu, po czym recytują
wiersz. 

Wszystkie dzieci: 

Dzisiaj jest ważny dzień – Dzień Rodziny.
Rodziców kocham ja,
lecz kochasz także ty. 
Złożymy wam życzenia, jak również zaśpiewamy, bo przecież wiele talentów w sobie mamy. 

Cała grupa lub wybrane dziecko:
Prosimy zatem o chwilę uwagi i cierpliwości, 
by każda chwila dała wam 
wiele radości. 
Byście wspomnieniami sięgnęli do swoich lat, 
a w pamięci mieli kolegów z przedszkolnych lat. 

Na scenę wchodzi żona z mężem. Siadają z boku przy stoliku. Popijają kawę i rozmawiają

Żona/Matka:
Oj, Franciszku, jak ten czas szybko leci. 
Kiedy to przeleciało? 
Jak duże są już nasze dzieci. 
A pamiętasz, jak to było,
gdy byliśmy mali?
W przedszkolu się bawiliśmy, 
o, jak myśmy się zżymali.

Na scenę wchodzi córka Dorotka.

Dorotka:
Mamo, tato, widzę, 
że o przedszkolu rozmawiacie. 
Mam kłopot, proszę,
może mi parę rad dacie. 
Pokłóciłam się z koleżanką, 
nie wiem, co mam robić. 
Może w ramach przeprosin laurkę 
dla niej zrobić? 

Żona/Matka:
Dobry pomysł, moja córeczko. 
O przyjaźń zawsze trzeba dbać. 
Ona jest jak wielkie drzewo 
i w trudach schronienie ci może dać. 

Chcę ci powiedzieć teraz coś 
bardzo ważnego. 
Posłuchaj tej piosenki, 
powie ci coś cennego. 
Bo przyjaźń to najpiękniejszy
skarb człowieka. 
Lata uciekają, ale prawdziwa
 przyjaźń nie ucieka.

Dzieci śpiewają piosenkę, a córka, odwracając się do nich, siada przed nimi i jej słucha

Piosenka o przyjaźni 

Jednych lubimy mniej, a innych bardziej, 
– dzieci pokazują rękoma gest: 
mało i dużo
a jeszcze innych na świecie 
najbardziej. 
– dzieci pokazują rękoma duże koło
Jest jeszcze ktoś z nieba nam dany. – dzieci pokazują palcem do góry, do nieba
To nasz przyjaciel kochany.
– dzieci pokazują palcami serce 

Refren

Przyjaźń to wielkie drzewo, 
– dzieci pokazują rękami duże koło (koronę drzewa)
co chroni nas przed ulewą.
– dzieci pokazują gestem, 
jakby padał deszcz
Przyjaźń, roślinka mała, 
– dzieci pokazują dłońmi gest: 
coś jest małe
co bez opieki nie działa.
 – dzieci pokazują dłońmi serce, a następnie palcem wskazującym
 kręcą na znak „nie”

Przyjaźń to wielkie drzewo,
co chroni nas przed ulewą.
Przyjaźń, roślinka mała,
co bez opieki nie działa.

Bo z przyjacielem złe chwile przetrzymasz.
– dzieci chwytają się za policzki,
 udając, że są przestraszone
On cię przytuli, za rękę potrzyma. 
– dzieci dają ręce na klatkę piersiową jako znak przytulania, a następnie jedną dłonią chwytają za drugą dłoń 
On jest lekarstwem na wszystkie kłopoty, 
– dzieci rozkładają ręce
kruszy bariery, tęsknoty. 

Refren x 2

Zazdroszczą ludzie, koledzy, sąsiedzi 
– dzieci palcem po kolei wskazują na ludzi
tej jednej duszy, co w ciałach dwóch siedzi.
– dzieci pokazują jeden palec,
 a potem dwa 
Bo to jest anioł, do nieba drabina, 
– dzieci pokazują palcem wskazującym niebo, a następnie rękoma, jakby wspinały się po drabinie
przyjaciel jest jak rodzina.
– dzieci pokazują rękoma serce

Refren

Jednych lubimy mniej, a innych bardziej,
a jeszcze innych na świecie najbardziej.
Jest jeszcze ktoś z nieba nam dany.
To nasz przyjaciel kochany.

Refren x 2

Po skończonej piosence córka zwraca się do matki 

Córka:
Oj, mamo, ty jesteś taka mądra i wspaniała. 
A może jeszcze jakieś rady byś mi dała? 
Co mam zrobić, jak być dobrym przyjacielem? 
Przecież to zawsze było moim
ważnym celem. 

Mama:
Cóż, w życiu ważne jest także pomaganie. 
To dobrego człowieka jest zadanie. 
Świat wtedy piękniejszy się staje, 
gdy jeden drugiemu pomocną
 dłoń podaje. 

Dzieci śpiewają piosenkę o pomaganiu, wskazując gestem na córkę Dorotkę 

Piosenka o pomaganiu

Kto, jeśli nie ty, kto, jeśli nie my,
– dzieci wskazują palcem na Dorotkę
kto, jeśli nie ja, pomagać innym ma?    
– dzieci wskazują palcem na siebie, a potem na zmianę palcem jednej ręki na siebie, potem palcem drugiej ręki na siebie – ruchy naprzemienne
Nieprawda, że cały świat 
– dzieci pokazują dwiema rękoma duże koło od góry
jest wielkim, bezdusznym miejscem, 
– dzieci kiwają palcem na znak „nie”
gdzie człowiek nic nie jest wart,
– dzieci rozkładają ręce
pieniądze tylko są szczęściem.
– dzieci pokazują gestem rozdawanie pieniędzy
A szczęście największe jest,
– dzieci pokazują dłońmi serce
gdy płynie z dawania niż brania.
– dzieci kładą jedną dłoń na drugą, jakby coś przekładały
Więc bądźcie przygotowani
– dzieci pokazują gest: OK
do pomagania! Do pomagania!
– dzieci jedną dłonią trzymają
 drugą dłoń

Kto, jeśli nie ty, kto, jeśli nie my,
kto, jeśli nie ja, 
pomagać innym ma?

Dobro, które dziś masz 
– dzieci pokazują dłońmi serce
dla chorych, samotnych ludzi, 
– dzieci rozkładają ręce
prędzej czy później do ciebie 
– dzieci wskazują palcem na Dorotkę
z podwójną siłą powróci. 
– dzieci pokazują na palcach
 cyfrę 2
Pomagać to dzielić się,
– dzieci łączą dłonie, jakby trzymały w nich wodę, po czym je oddzielają
nie chcąc w zamian dosłownie niczego.
– dzieci pokazują palcem
 wskazującym znak „nie”
Łzy pozamieniać w śmiech 
– dzieci pokazują łzy, a następnie uśmiech
nie ma nic bardziej cennego. 
– dzieci trzymają dłonie razem, jakby miały w nich skarb 
Po piosence ojciec wstaje od stołu i zwraca się do córki

Tata:
Moja droga córeczko, 
ja też ci radę dam, 
choć naprawdę bardzo wiele ich mam. 
Wierz w swoje siły i idź za marzeniami. 
Nie zrażaj się także niepowodzeniami. 

Tata, obejmując córkę, 
spaceruje razem z nią po sali 
i pokazuje jej różne rzeczy. 
Tak spacerują przez całą piosenkę, którą śpiewają dzieci.

Piosenka zespołu Mała Orkiestra Dni Naszych pt. Wiara w siebie

Świat jakoś dziwnie jest zbudowany. 
– dzieci rozkładają ręce
Potrafi popsuć twoje plany.
– dzieci chwytają się za policzki
Zawsze się znajdzie ktoś odważniejszy
– dzieci stają na baczność
i ktoś od ciebie nieco zdolniejszy. 
– dzieci naśladują rysowanie kredką
Są tacy, którzy lepiej śpiewają, 
– dzieci naśladują trzymanie w ręku mikrofonu
lepiej od ciebie w piłkę grają, 
– dzieci naśladują rzut piłką
ale to wcale nie ma znaczenia.
– dzieci pokazują palcem gest „nie”
Kiedy masz wiarę, to się zmienia. 
– dzieci rozkładają ręce
Gdy wierzysz w siebie,
– dzieci pokazują palcem 
na siebie
wszystko się uda, 
– dzieci unoszą ręce
bo twoja wiara 
– dzieci rozkładają obydwie ręce, unosząc je coraz wyżej
uczyni cuda.
Góry przenosi, 
– dzieci naśladują rękami gest przenoszenia jakiejś rzeczy z jednego miejsca na drugie
głazy podnosi, 
– dzieci od dołu naśladują rękami i płynnym ruchem 
podnoszenie głazu
skrzydeł dodaje, 
– dzieci machają rękami
do nieba wznosi. 
– dzieci wskazują na niebo

A twoje życie i moje życie 
– dzieci pokazują palcem na gości i siebie
nie zawsze płynie znakomicie.
– dzieci naśladują dłonią płynącą rzekę
Zawsze się znajdzie jeszcze silniejszy, 
– dzieci pokazują, jak mocne mają mięśnie w ramionach
taki, co sukces twój chce zmniejszyć. 
– dzieci pokazują dłońmi coś małego
Zawsze ktoś lepszą piosenkę stworzy, 
– dzieci naśladują trzymanie w ręku mikrofonu
szybciej od ciebie puzzle ułoży, 
– dzieci naśladują układanie puzzli
ale to wcale nie ma znaczenia. 
– dzieci pokazują palcem gest „nie”
Kiedy masz wiarę, to się zmienia.
– dzieci rozkładają ręce

Gdy sił zabraknie, usłysz te słowa: 
– dzieci pokazują, jakby były słabe (opadają im ręce, ramiona)
najwięcej mocy ma twoja głowa. 
– dzieci chwytają się za głowę
I będzie lepiej, i ty to sprawisz.
– dzieci pokazują kciuk do przodu na znak OK
Może choć troszkę świat naprawisz. 
– dzieci pokazują rękami dużą kulę (świat)

Gdy piosenka się skończy, ojciec zwraca się do córki, a potem wskazuje na stół, gdzie siedzi jej mama

Tata: 
Pamiętaj jednak, moje dziecko – córeczko kochana, 
bez względu na to, jak trudno 
ci będzie od rana, 
najważniejsza na świecie 
jest rodzina i dom. 
W niej rozwijasz skrzydła i w niej przyjaciele są. 

Piosenka Nie ma jak dom – śpiewają ją wszystkie dzieci lub tylko dziewczynki

Tata bierze papierową gitarę, 
spaceruje po sali, grając na niej i śpiewając piosenkę (lub udając). 
Podczas piosenki na scenę wchodzi
syn i dołącza do siostry.

Nie ma jak dom 

Widziałem ja kraje, jak się należy,
i wszędzie już byłem, możecie mi wierzyć!
Wiem to na pewno, że mego domu
nie zmieniłbym na nic, nie oddał nikomu.

Nie ma jak dom. (3 ×)
Tu przyjaciele są!

Więc po co przemierzać dalekie góry,
gdy blisko są Tatry i piękne Mazury?
Tutaj mam wszystko, co najważniejsze,
tutaj właśnie jest moje miejsce.
Nie ma jak dom. (3 ×)
Tu przyjaciele są!

To tutaj jest mama i tutaj jest tata.
Tutaj są zimy i wiosny i lata.
Ja tutaj się bawię i tutaj się uczę,
a jeśli wyjadę, na pewno tu wrócę!

Po skończonej piosence syn zwraca się do ojca

Syn:
Tato, tato, ja też coś ładnego znam. 
Zobacz też, jaki talent mam. 
Niespodziankę dziś przygotowałem, 
zrobiłem to z serca – tak, jak umiałem. 

Córka: 
No właśnie, bo dziś ważny
 jest dla was dzień. 
Życzymy, by wszystkie troski 
odeszły w cień. 
Zaśpiewamy dla was, bo bardzo 
was kochamy, 
a na koniec piękne prezenty 
wam damy. 

Piosenka Prośba - piosenka dla rodziców

Wszystkie dzieci w półkolu 
trzymają się za ręce, kołyszą się i śpiewają piosenkę.

Wiem, że ci nie jest lekko, mamo. 
Wciąż nerwy i wciąż zmartwienia. 
Ty pierwsza w domu wstajesz rano, 
do zmierzchu biegasz bez wytchnienia, 
a w nocy często snu brakuje,
dzień nie kojarzy się ze słońcem.
Wiem, ile trudu to kosztuje,
gdy wiążesz dla mnie koniec 
z końcem.

Lecz jeśli dasz mi tylko gniew 
i niecierpliwość zamiast dobra, 
ja przyjmę wszystko, przecież wiesz, 
kiedyś to samo oddam. 
Jeśli jestem twoim szczęściem, 
przytulaj mnie częściej. (F C)

Wiem, jak się starasz mocno, tato,
choć nie wychodzi to czasami,
by dom nasz był prawdziwym domem,
nie tylko dachem i ścianami.
Ja widzę więcej, niż myślicie,
i więcej wiem, niż wam się zdaje.
Niepokój ten, drodzy rodzice,
głęboko we mnie gdzieś zostaje.

Gdy zamiast gniewu będzie śmiech,
a zamiast krzyku twarz łagodna,
ja przyjmę wszystko, przecież wiesz,
kiedyś to samo oddam.

Jeśli jestem twoim szczęściem, 
przytulaj mnie częściej. 

Jeśli jestem twoim szczęściem, 
przytulaj mnie częściej. 

Po skończonej piosence syn i córka wręczają prezenty swoim rodzicom, siadają do stołu i udają, że jedzą ciasto i piją herbatę.

Zakończenie mówione przez wszystkie dzieci w półkolu

Kochani rodzice, tak to już jest, 
składanie życzeń to piękny gest. 
Za trud włożony w nasze wychowanie 
i waszej wiedzy nam przekazanie. 

Dziś chcemy bardzo wam 
podziękować 
i z sercem zrobione prezenty podarować. 
Byście pamiętali, że bardzo was kochamy, 
i na zawsze zapamiętali
 Dzień Taty i Mamy.