Dlaczego dzieci słyszą, ale nie słuchają? – kilka słów na temat zaburzeń przetwarzania słuchowego

Jednym z takich niepokojących sygnałów, który można zaobserwować u dzieci w tym okresie, jest trudność z odbiorem komunikatów werbalnych i reagowaniem na nie. Wielokrotnie można spotkać się ze stwierdzeniem, że dziecko na pewno dobrze słyszy, jednak coś blokuje jego reakcje. Okazuje się bowiem, że coraz częściej spotykamy się w pracy z dziećmi z zaburzeniami przetwarzania słuchowego. Warto więc pochylić się nad tym tematem, poznać charakterystyczne objawy oraz zastanowić się nad tym, jak można wspierać rozwój dziecka z tego typu trudnościami. 

Rola i znaczenie słuchu w rozwoju człowieka

Słuch jest jednym ze zmysłów dalszych w ujęciu integracji sensorycznej. Jego rozwój przypada na okres prenatalny. Co ciekawe, narząd słuchu zaczyna się kształtować bardzo szybko, zaraz po powstaniu zarodka, a około 7. tygodnia ciąży maluch ma już uszy. Gotowość do słyszenia pojawia się natomiast około 5. miesiąca ciąży. W tym okresie narząd słuchu jest właściwie najlepiej rozwiniętym. Dziecko świetnie słyszy głos matki, ale również odbiera bodźce słuchowe płynące z wnętrza ciała, jak np.: praca poszczególnych narządów, przepływ krwi czy bicie serca. W tym okresie nie tylko kształtuje się umiejętność odbierania dźwięków, ale także dokonywania ich różnicowania oraz zapamiętywania. Dlatego też dziecko po przyjściu na świat dobrze reaguje na głos swoich rodziców, rozpoznaje zarówno głos matki, jak i ojca (jeśli rodzice ze sobą dużo rozmawiali w czasie ciąży, a tata mówił też do brzucha). 

Na kształtowanie prawidłowych umiejętności odbioru bodźców słuchowych (słyszenia) ma wpływ wiele czynników. Zalicza się do nich:

• predyspozycje genetyczne,
• infekcje, które matka przechodziła w czasie ciąży,
• narażanie matki (i dziecka) na działanie substancji szkodliwych w czasie ciąży,
• czynniki środowiskowe, np. zanieczyszczenie czy przebywanie w miejscach, gdzie j...