Każde dziecko jest inne, każdy przedszkolak lubi co innego. Jednak dla wielu dzieci w wieku przedszkolnym konstruktywne radzenie sobie z trudnymi doświadczeniami oraz wywołanymi napięciami emocjonalnymi stanowi duże wyzwanie. Dlatego dobrze jest wiedzieć, co pomaga dziecku wyciszyć się, a co przeszkadza mu w uspokojeniu się. Nie ma uniwersalnej metody na wyciszenie, bowiem to, co służy jednemu dziecku, drugiemu może szkodzić, pogłębiając złe samopoczucie. Na pewno uważność na potrzeby dziecka, empatyczna postawa, bliska autentyczna relacja wspierają dobrostan emocjonalny przedszkolaka.
Autor: Małgorzata Pruś
Pedagożka, polonistka i edukatorka. Pracuje jako doradca zawodowy i metodyczny. Specjalizuje się w pracy z młodzieżą szkolną w sferze profilaktyki oraz kompetencji kluczowych, a także w procesowym doskonaleniu kadr oświaty w zakresie rozwoju zawodowego. Posiada uprawnienia pedagoga, nauczyciela, coacha, mediatora szkolnego, organizatora rozwoju edukacji, trenera kompetencji kluczowych oraz e-nauczyciela.
Nauczyciele przedszkola nie muszą być osobami wszechstronnie uzdolnionymi, aby móc wspierać talenty dzieci. Najważniejsze, aby potrafili rozpoznawać mocne strony przedszkolaków oraz właściwie ukierunkować rozwój ich zdolności. Potencjał drzemiący w dzieciach czasami potrzebuje odpowiedniego impulsu, aby móc się uaktywnić.
Nauczyciele przedszkola nie muszą być osobami wszechstronnie uzdolnionymi, aby móc wspierać talenty dzieci. Najważniejsze, aby potrafili rozpoznawać mocne strony przedszkolaków oraz właściwie ukierunkować rozwój ich zdolności. Potencjał drzemiący w dzieciach czasami potrzebuje odpowiedniego impulsu, aby móc się uaktywnić.
Przeżywanie emocji pomaga w tworzeniu własnej życiowej historii. To narracja bogata w różnorodne doświadczenia: pośród tych dobrych, budujących znajdują się również wydarzenia graniczne, wywołujące bardzo silne uczucia. Strata, rozłąka, przemijanie, śmierć są nierozerwalnie związane z życiem każdego człowieka, również dziecka. Dorośli, unikając trudnych pytań, chcą w ten sposób ochronić je przed smutkiem, żalem, złością, bólem. Tymczasem przedszkolak ma prawo przejść proces żałoby, nawet jeśli jego strata nie jest społecznie akceptowalna. Dorosły, którego obecności bardzo potrzebuje, powinien mu w tym towarzyszyć.
„Pozytywne emocje dziecka «napełniają bak» energią, która pozwala na radzenie sobie z górkami i dołkami, więc jeśli podzielacie ich uczucie zachwytu i zadowolenia, pomnaża to ich pozytywne samopoczucie. Negatywne emocje wysysają energię, więc jeśli uda wam się złagodzić negatywne uczucia dziecka – nie przez ignorowanie ich ani umniejszanie, ale pomoc w ich przeżyciu – znacząco zmniejszacie obciążenie jego układu nerwowego”. Stuart Shanker
Młodszy brat lub siostra w rodzinie przedszkolaka to zmiana nie tylko dla starszego dziecka oraz jego rodziców, ale niejednokrotnie wyzwanie dla nauczycieli przedszkola, do którego do tej pory uczęszczał chłopiec lub dziewczynka. W momencie pojawienia się w domu drugiego lub kolejnego dziecka ujawniają się różne trudności opiekuńczo--wychowawcze. Najczęściej przedszkolak doświadcza trudnych emocji oraz przejawia wymagające zachowania, których rodzice nie akceptują i nie zawsze sami potrafią sobie z nimi poradzić. W jaki sposób nauczyciele mogą wspierać dziecko doświadczające trudności w nowej sytuacji rodzinnej?