Wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego: Nasze emocje w grupie

Grupa wiekowa: 3-latki

Cele ogólne

wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego, wzbogacanie poznanego słownictwa

Cele szczegółowe

odczytywanie i nazywanie emocji, budowanie poczucia bezpieczeństwa w grupie oraz współpracy zespołowej, doskonalenie umiejętności budowania wypowiedzi ustnych, odwzorowywanie emocji za pomocą rysunku oraz tańca, usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz percepcji słuchowej i wzrokowej, doskonalenie umiejętności wycinania i przyklejania elementów na obrazku, ćwiczenie umiejętności opisywania obrazka, doskonalenie umiejętności związanych z wycinaniem elementów, rozwijanie wyobraźni i kreatywności.

Metody i techniki pracy

rozmowa kierowana pytaniami nauczyciela, zabawa przy muzyce, ćwiczenia w oparciu o zadania zawarte w kartach pracy

Materiały i pomoce dydaktyczne

radio, piłeczka,  dla każdego dziecka: nożyczki, klej, kredki, kartki, szary papier, chusteczki, lusterko, patyki, szarfy

Przebieg zajęć

I.     Część wstępna

• Przywitanie dzieci zabawą „Piłeczka”. Dzieci siadają w kręgu, a nauczyciel tłumaczy zasady zabawy. Dziecko, które trzyma piłeczkę, musi podać swoje imię i powiedzieć, od kogo ją dostało i komu ją da, np.: Mam na imię Zosia, piłeczkę dostałam od Julki, a dam ją Olkowi.
• „Pokaż swoje emocje”. Dzieci prezentują, jakie emocje towarzyszą im w danym dniu. Nic przy tym nie mogą mówić ani opowiadać. Posługują się tylko mimiką twarzy. Zadaniem grupy jest odgadnięcie, co czują ich rówieśnicy. 
• „Lizaki z emocjami”. Nauczyciel rozdaje dzieciom kartki z narysowanymi minkami. Ich zadaniem jest nazywanie emocji znajdujących się na obrazkach. Następnie wycinają kółka, naklejają je na blok techniczny i raz jeszcze wycinają. Tak przygotowane plakietki zostają przymocowane do patyków (karta pracy nr 1). 

II Kształtowanie umiejętności nazywania i rozpoznawania emocji. Naśladowanie zachowania innych osób. Doskonalenie percepcji słuchowej oraz wzrokowej, a także koordynacji wzrokowo-ruchowej

„Rzeźbiarze”

• Nauczyciel dzieli uczniów na dwie grupy. Jedna grupa to rzeźbiarze, a druga – materiał do formowania.
• Dzieci będące materiałem kładą się na podłodze i czekają na ciąg dalszy. 
• Rolą rzeźbiarzy jest natomiast ułożenie swoich kolegów w określony wzór, zgodny z tym, jaki wskazał nauczyciel. 
• Po wykonanym ćwiczeniu następuje zamiana. 
• Na koniec nauczyciel pyta, jakie były wrażenia każdej z grup i w której sytuacji odczuwały większą przyjemność. 

„Ogon smoka”

• Każde dziecko ma przyczepiony do swoich pleców ogon z chusteczek.
• Zadaniem dzieci jest bieganie po sali w celu zdobycia jak największej ilości smoczych ogonów przy jednoczesnym dbaniu o to, aby nikt nie zabrał ich ogona.
• Zabawa kończy się, gdy dzieci stracą ogony lub po upływie 1 minuty. 
• Aktywność można powtórzyć, urozmaicając ją tym, że zmieni się sposób poruszania się dzieci, np. na czworakowanie. 

„Podróż do krain złości, smutku oraz radości”

• Nauczyciel tłumaczy, że zadaniem dzieci jest w pierwszej kolejności ustawienie się w pociąg. Pociąg rusza, po czym prowadzący stwierdza, że pierwszym przystankiem na trasie podróży będzie kraina złości. 

Dzieci pokazują, jak mogą się zachowywać ludzie w tej krainie (jeśli nie będą do końca wiedziały, co robić, nauczyciel może podrzucić pomysły: tupanie, zaciskanie dłoni w pięści, krzyk).

• Po chwili pociąg rusza dalej. Następnym celem na mapie jest kraina smutku.
• Dzieci muszą pokazać, jak zachowują się osoby w tym miejscu: ludzie są markotni, płaczący, szukający pomocy. 
• Na końcu znajduje się natomiast kraina radości, w której ludzie są życzliwi, chętnie się ze sobą witają, uśmiechają się do siebie, podają sobie rękę. 
• Na koniec nauczyciel prosi, aby dzieci powiedziały, w której krainie podobało im się najbardziej i dlaczego.

„Jaki jestem?”

• Dzieci siedzą w kręgu.
• Nauczyciel rozdaje każdemu dziecku lusterko i prosi, aby się w nim przejrzało.
• Dzieci opisują, co widzą w lusterkach.
• Nauczyciel prosi, aby uczniowie zaczęli pokazywać w lusterku określone miny.
• Na koniec prosi, aby opisali, jak czuli się w trakcie wykonywania tego ćwiczenia.

„Moja dłoń i moje uczucia” 

• Dzieci dostają od nauczyciela kartki.
• Ich zadaniem jest odrysowanie swoich dłoni na kartkach.
• Następnie na każdym palcu dzieci rysują emocje, które pamiętają.
• Każde dziecko nazywa te emocje. 
• Nauczyciel prosi, aby ozdobili swoje dłonie. 
• Po wykonaniu tych ćwiczeń, dzieci mają wyciąć swoje dłonie.
• Z wykonanych emocjonalnych rączek utworzona zostanie korona drzewa.

„Symetria” (karta pracy nr 2)

• Dzieci dostają karty pracy.
• Ich zadaniem jest wykonać drugą część otrzymanego rysunku.
• Na koniec muszą pokolorować otrzymane ilustracje. 

„Lustro”

• Nauczyciel prosi, żeby dzieci dobrały się parami.
• Ich zadaniem jest pokazywanie, na przemian, śmiesznych min.
• Druga osoba z pary musi odwzorować minę kolegi/koleżanki.
• Nauczyciel wprowadza dodatkowy element w ćwiczeniu. Zadaniem dzieci jest odwzorowanie pozycji, jak...