„Para – buch! Koła – w ruch!”, czyli muzyka z wierszyka. Zabawy i ćwiczenia rytmiczne

Współcześnie pedagogika dąży do integracji wielu dziedzin nauczania. Celowo używam słowa dąży, gdyż nie mam przekonania, czy zawsze opiera się na tym założeniu w praktyce dnia codziennego… Jednakże zadaniem nauczyciela jest nieustanne szukanie powiązań między przedmiotami humanistycznymi, ścisłymi, przyrodniczymi a sztuką. W ten sposób rozwijamy kreatywność dzieci, tworzymy poczucie głębszego sensu w edukacji, gdzie każdy element świata jest kolejnym pasującym puzzlem. 
Dziś chciałabym zaprezentować zaledwie wycinek działań, jakim jest praca z tekstem literackim. Wybrałam dwa wiersze Juliana Tuwima, które są dobrze znane dzieciom: Lokomotywa oraz Ptasie radio. Są to wiersze wybitnie nacechowane elementami muzyki. W Lokomotywie rytm i zmieniające się tempo są niezwykle intuicyjne i wręcz narzucają odpowiedni sposób deklamacji. Ptasie radio to z kolei feeria melodii i barwy dźwięku, które inspirują do pracy i zabawy z własnym głosem poprzez niezliczone możliwości artykulacji. W obu przypadkach geniusz Juliana Tuwima jest zadziwiający. Fenomenalna wyobraźnia muzyczna, wrażliwość dźwiękowa poety wydają się być do dziś niedoścignione. 

Lokomotywa.
Warsztat słowno-muzyczny

Prezentowany poniżej scenariusz to pomysł na poszukiwanie muzyki ukrytej w wierszu Loko...