Komunikacja interpersonalna – czwarte zajęcia treningu umiejętności społecznych z bajką terapeutyczną

Warto wiedzieć, że na komunikację składają się trzy wymiary: słowo, dźwięk i gest (mimika). Komunikacja sama w sobie jest opisywana jako proces porozumiewania się ludzi w celu przekazywania informacji. Jest warunkiem nawiązywania dobrych relacji z drugim człowiekiem, dlatego ważne jest, z kim, o czym i w jakich okolicznościach prowadzimy rozmowę. Biorąc pod uwagę wymienione warunki, dostosowujemy komunikat zarówno werbalny, jak i niewerbalny. Wszelkie okoliczności zewnętrzne mają znaczenie: jak się czuje osoba, z którą rozmawiamy, gdzie jesteśmy, czy ktoś jeszcze nam towarzyszy, jakie uczucia towarzyszą tematowi rozmowy itp. Nie mniej ważne są tzw. okoliczności wewnętrzne, czyli otwartość komunikatu, zaufanie lub jego brak, uprzedzenia, fobie, złe doświadczenia rzutujące na relacje między rozmówcami i nie tylko. 

Dlatego tak ważne jest nauczanie i wychowanie do prawidłowego, zrozumiałego, szczerego, asertywnego i odważnego porozumiewania się. Mówimy o nabywaniu kompetencji komunikacyjnej (nie językowej), która ma wymiar interpersonalny o aksjologicznym nasyceniu, tzn. komunikujemy się z szacunkiem, życzliwością i troską. Wielkie znaczenie ma więc osoba nauczycielki bądź nauczyciela i sposób, w jaki porozumiewa się on z dziećmi, współpracowniczkami i współpracownikami, rodzicami czy zapraszanymi gośćmi odwiedzającymi placówkę. 

W. Wiśniewska w 2001 r. pisała w swoim artykule pt. Komunikacja i podmiotowość o podważeniu mitu nauczyciela, który wie wszystko i jest nieomylny. Jest to złudzenie, które niekorzystnie oddziałuje zarówno na wychowanków, jak i na innych przedstawicieli tego zawodu. Zdarza się przecież, że możemy czegoś nie wiedzieć lub wręcz popełnić pomyłkę. Dzieci nauczą się o wiele więcej, kiedy usłyszą ze strony wychowawcy szczere przyznanie się do błędu, a nawet przeprosiny, jeżeli sytuacja tego wymaga. 

W obecnych czasach, kiedy tak dużo mówi się o hejcie i jego zwalczaniu, rozwijanie umiejętności społecznych i komunikowania się zyskuje jeszcze większe znaczenie. Powinniśmy zwracać się w kierunku konstruowania świadomego, otwartego dialogu, opartego na wzajemnym poważaniu i akceptacji, aby budowane relacje w przyszłości nie oddalały się od siebie przez coraz powszechniejszą mowę nienawiści. Jakość umiejętności komunikacyjnych rzutuje na zawiązywanie koleżeństwa, przyjaźni i miłości, a potrzeba zaspokojenia przyjaźni jest kluczowa dla prawidłowego rozwoju jednostki.

W wieku przedszkolnym dzieci powinny już posiadać umiejętność budowania złożonych zdań, używać czasu przeszłego, teraźniejszego i przyszłego, liczby mnogiej oraz odmieniać słowa przez przypadki. Doskonalenie umiejętności interpersonalnych na poziomie prawidłowego komunikowania się odgrywa szczególną rolę w pra...