Ufam sobie, bo mam szacunek do siebie

Scenariusze

Zaufanie to nic innego jak pewność. Przekonanie o tym, że jakiejś osobie lub instytucji można ufać, że czyjeś słowa są prawdziwe, że ktoś posiada określone umiejętności i potrafi je w odpowiedni sposób wykorzystać. Zaufanie jest wartością pożądaną nie tylko w przestrzeni publicznej. Bo równie ważne jest zaufanie do innych, jak i zaufanie do samego siebie. Ten drugi aspekt zaufania, według mnie, jest nadrzędną wartością w stosunku do pierwszego, jeżeli bowiem nie będziemy mieli zaufania do siebie, to nie będziemy ufać innym.

Do kluczowych czynników zaufania należą: pewność siebie, wysoka samoocena oraz poczucie własnej wartości. Nie bez znaczenia w podstawie programowej wychowania przedszkolnego znalazł się zapis mówiący, że dziecko przygotowane do nauki w szkole podstawowej [...]przejawia poczucie własnej wartości jako osoby, wyraża szacunek wobec innych osób i przestrzegając tych wartości, nawiązuje relacje rówieśnicze. To ważna wskazówka dla nauczycieli, zobowiązująca ich do wsparcia najmłodszych w trudnej sztuce poznawania samego siebie. Warto zadać sobie trud w pracy wychowawczej i rozwijać tę pozytywną wartość już we wczesnym dzieciństwie, jesteśmy bowiem w gronie osób, które mają duży wpływ na kształtowanie pożądanych postaw u dzieci; nasze przemyślane i trafione oddziaływania, formułowane opinie i oceny zaowocują w latach późniejszych. Osoby, które obdarzają siebie zaufaniem są przede wszystkim: 

POLECAMY

  • pewne siebie, akceptują siebie takimi, jakie są, a nie takimi, jakie chciałyby je ujrzeć inni,
  • nie ulegają namowom, potrafią rozróżnić, co jest dla nich dobre, a co nie, trzymają się norm zachowań, mają tzw. mocny kręgosłup,
  • potrafią nazywać swoje mocne i słabe strony, są ich w pełni świadome, opierają się na nich i właściwie je wykorzystują,
  • realizują własne pomysły, dbają o swój rozwój, odważnie podejmują wyzwania, stawiają sobie realne do osiągnięcia cele, 
  • odważnie wyrażają własne poglądy, domagają się swoich praw,
  • potrafią rozwiązywać problemy,
  • prawidłowo zarządzają własnym czasem.

Jeżeli dziecko nie nabędzie doświadczeń w budowaniu pozytywnego wizerunku siebie w przyszłości, ich brak może zaowocować: podatnością na manipulacje ze strony innych w życiu zarówno osobistym, jak i prywatnym; złą jakością budowania relacji z innymi; unikaniem wyzwań i rezygnacją z własnych pragnień; częściowym lub całkowitym brakiem akceptacji samego siebie. Niezadowolenie, malkontentyzm, brak komfortu psychicznego, równowagi emocjonalnej, nadmierna skłonność do perfekcjonizmu – to tylko nieliczne skutki uboczne tego zjawiska. 
Poprzez sprawdzone metody i techniki, a także własną postawę, możemy pomóc dzieciom w budowaniu pozytywnego obrazu siebie. Sprawmy, żeby poczuły się: pewne, zdolne, ważne, jedyne i nieosamotnione. 

Pomóc dziecku poznać samego siebie

Dla mnie to jedno z najważniejszych i najtrudniejszych zadań w pracy pedagogicznej. Trzeba bowiem zadać sobie wiele trudu, żeby dobrze poznać dziecko, z którym się pracuje, szeroką perspektywę umożliwiaj...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań magazynu "Wychowanie w Przedszkolu"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI